پاکسازی و زیرسازی پوست قبل از عروسی

در این مقاله همه آن چیزی را که باید درباره مراقبت از پوست قبل از عروسی بدانید خواهید خواند. بعد ازخواندن این مقاله می توانید یک مرکز معتبر مزاقبت از پوست را انتخاب کنید و با کارشناس آن درباره همه این موضوعات مشورت کنید.

 همه آنچه عروس ها باید درباره تاتو بدانند

تاتو یعنی قرار دادن رنگدانه های شیمیایی با منشا خارجی زیر پوست. این کار باعث تغییرات رنگی می شود که برای خیلی ها که از شکل و فرم مثلا ابروهایشان راضی نیستند، مطلوب خواهد بود. البته این روش عوارضی هم به همراه دارد که به این راحتی ها نمی شود از کنارش گذشت. اگر برای تاتو از سوزنهای غیر ایمن استفاده شود، علاوه بر داشتن درد فراوان و خونریزی زیادی هم به همراه دارد و در نهایت موجب اختلالات پوستی می شود.ایجاد برآمدگی و قرمزی پوست در اطراف تاتو و همچنین التهاب و زخم های شدید از عوارض آن است. از طرف دیگر تاتو می تواند باعث عفونت موضعی نیز بشود که نشانه هایش قرمزی، گرم شدن محل ضایعه، تورم و خشکی است. 

انواع مختلف تاتو 

1. تاتو بدن
2. تاتو ابرو
3. تاتو چشم
4. تاتو لب

3 نکته‌ مهم درباره تاتو

1. اگر شما فرد آلرژیکی (دچار حساسیت) هستید، بهتر است تتو (تاتو) نکنید، زیرا در این صورت عوارض ثانویه آن بسیار است.

2. انجام تاتو برای افراد مبتلا به هپاتیت B، C یا هموفیلی‌‌ها ممنوع است.
3. بهتر است تاتو را تحت نظر متخصص انجام دهید، اما اگر به آرایشگاه مراجعه می‌کنید مطمئن شوید که آرایشگرتان مدرک این کار را دارد.

میکروپیگمنتیشن یا تاتو ایمن چیست؟

در تعریف میکروپیگمنتیشن باید بگوییم، کاشت حرفه ای رنگدانه های معدنی (به جای شیمیایی) در زیر پوست به منظور پوشاندن نازیبایی و یا دستیابی به زیبایی بیشتر است. از میکروپیگمنتیشن میتوان برای هاشور ابروها و پرپشت تر نشان دادن ابروها ، خط چشم ، خط لب، تقویت یا تغییر رنگ لبها و برجسته سازی لبها، پاک کردن تاتوهای قبلی، تغییر رنگ تاتوهای قدیمی (که رنگهای قرمز و نارنجی یا خاکستری شده اند) استفاده کرد. 

این روش در مقایسه با تاتو از تنوع رنگی بالاتری برخوردار است. درواقع 54 رنگ مختلف به کاربران این امکان را می دهد تا بنا به نیاز موضع، رنگ مورد نظر خود را به صورت دقیق و کاملاً طبیعی انتخاب کنند. علاوه بر این گفته می شود که این رنگ ها با شرایط پوست و بدن انسان کاملاً سازگارند.

میکروپیگمنتیشن برای کدام نوعروس ها مناسب است؟

1. کسایی که از کم رنگ بودن چهره خود ناراضی هستند

2. با ابرو و مدل رویش آن مشکل دارند

3. لبهایشان به صورت ارثی حاشیه و رنگ منظمی ندارد

4. کسانی که مژه های کم رنگی دارند

مزوتراپی؛ تزریق زیبایی زیر پوست

عواملی از قبیل استرس، تغذیه ناصحیح، استعمال دخانیات، قرار گرفتن در معرض نور آفتاب، باد، عدم تعادل هورمونی و بسیاری عوامل دیگر باعث شود که پوست اسید هیالورونیک طبیعی خود را از دست داده و انعطاف پذیری و طراوت نداشته باشد. عروس خانم ها برای رفع این مشکل می توانند از مزوتراپی کمک بگیرند. این روش به افزایش جذب مواد لازم توسط پوست و انعطاف پذیری و طراوت بخشیدن به آن، از تزریق های چندگانه و جزیی در سطح پوست استفاده می کند. این روش درمانی دردی ندارد و برای رسیدن به بهترین اثربخشی باید سه تا چهار بار به صورت یک روز در میان تزریق شود. درضمن یادتان باشد که بعد از تزریق احتیاجی به ماندن در منزل یا مراقبت از پوست به شکل ویژه ندارید و می توانید با خیال راحت به برنامه ریزی های عروسی تان برسید.

مزوتراپی به عروس هایی توصیه می شود که:

1. زمان زیادی را در آفتاب می گذرانند

2. در معرض استرس بوده و وقت زیادی را در اتاق های مجهز به تهویه مطبوع می گذرانند
3. از ناراحتی های خشکی پوست رنج می برند
4. مستعد عدم تعادل هورمونی هستند

عروسی با پوست برنزه

سولاریوم یا اتاقک های برنزه کننده پوست، آسیب های جبران ناپذیری را به پوست وارد می سازد. اتاقک سولاریوم از یک تشک خورشیدی ساخته شده است که در آن لامپ های uvaوuvb قرار داده شده اند و از بالا و پایین به بدن اشعه تابانده می شود. حتی مقدار ناچیزی از این اشعه ها می تواند به پوست آسیب رساند. به این ترتیب که فرایند پیر شدگی را تسریع بخشیده و همچنین سبب بروز سرطان می شود.

در مطالعات مختلف دیده شده که خطر سرطان پوست در زنان جوانی که جلسات متعدد در سال از اتاق یا تخت های سولاریوم استفاده کرده اند،7 بار بیشتر از زنانی است که از این دستگاه استفاده نکرده اند. همچنین در تحقیقات دیگری دریافته اند افرادی که 10 جلسه به طور کامل از این دستگاه ها استفاده کرده اند صدمات جبران ناپذیری به روند پروتئین سازی پوست خود وارد کرده اند.
نکته قابل توجه دیگر در مورد مضرات سولاریوم ، افزایش بروز لکه ها و خال های پوستی در کوتاه مدت ،تسریع روند پیری پوست و بروز وابستگی روانی و فیزیکی به انجام آن به واسطه تغییر میزان ترشح برخی میانجی های شیمیایی نظیر اندروفین ها در بدن پس از قرار گرفتن در معرض نور ماورا بنفش است، پس اگر می خواهید در روز جشنتان پوستی برنزه داشته باشید بهتر است برای این کار به جای رفتن به سولاریوم از لوازم آرایش مخصوص استفاده کنید.

پاکسازی پوست با موم

موم انداختن، روشی موقت برای برداشتن موهاست که سبب کندن موها از ریشه می‌شود. موهای جدید بعد از گذشت ۲ تا ۸ هفته شروع به رویش مجدد می‌کنند. اگر از موم انداختن برای چند سال متمادی استفاده شود موهای ضخیم به تدریج نازک‌تر شده و تراکم‌شان کمتر می‌شود. این روش به خاطر ظاهر مناسبی که به پوست میدهد اغلب اولین انتخاب عروس های جوان برای خلاص شدن از شر موهای زاید است.

بهترین روش برای موم انداختن چیست؟

موم انداختن در اپیلاسیون به این صورت انجام می‌شود که یک لایه نازک از موم گرم روی پوست مالیده شده و سپس یک پارچه، کاغذ یا زرورق روی آن قرار می‌گیرد و بعد از مالش در جهت خلاف رویش موها از سطح پوست برداشته می‌شود. به این روش «استریپ ‌واکس» گفته می‌شود و در مقابلش «هارد واکس» وجود دارد که در این روش از لایه ضخیم‌تری از موم استفاده می‌شود (نه از پارچه) و برای افرادی که پوست حساسی دارند مناسب‌تر است.

استفاده از «موم گرم» شایع‌ترین روش مورد استفاده در اپیلاسیون است. این موم بلافاصله بعد از استعمال در سطح پوست با پارچه برداشته می‌شود و از رزین، موم پارافین، شربت گلوکز و عسل ساخته می‌شود. این روش سریع بوده و برای مناطق وسیعی در یک مرتبه استفاده می‌شود و روش مناسبی برای انواع موهای ظریف و خشن است و می‌تواند موهایی با ریشه‌های محکم و عمیق را بردارد. رویش مجدد موها به صورت ظریف‌تر رخ می‌دهد. از مضرات این روش می‌توان به باقی ماندن موم در سطح بدن، حساسیت پوستی بیشتر و فرو رفتن مو به داخل پوست اشاره نمود.
موم داغ روشی قدیمی‌تر است و امروزه کمتر استفاده می‌شود. در این روش موم در سطح پوست سرد می‌شود و سپس برداشته می‌شود. این روش بهتر از روش قبلی سبب به دام انداختن موها در اپیلاسیون می‌شود و برای مناطق کوچک با موهای ضخیم مناسب‌تر است.
در روش موم سرد، موم به طور آماده روی صفحات پارچه‌ای یا کاغذی قرار می‌گیرد. برخی از پزشکان، موم انداختن را در افراد دیابتیک، مبتلایان به وریدهای واریسی یا آنهایی که گردش خون محیطی ضعیفی دارند، توصیه نمی‌کنند؛ زیرا در این افراد احتمال عفونت بیشتر است.

موهای کدام بخش‌های بدن را موم بیندازیم؟

مناطق شایعی هست که موم انداختن در سالن های اپیلاسیون برای آنها انجام می‌شود: اندام فوقانی، زیربغل، کشاله‌ران، اندام تحتانی، تنه‌ و ناحیه تناسلی. توصیه می‌شود از روش موم انداختن در مناطق زیربغل، کشاله‌ران و ناحیه تناسلی به دلیل اینکه موهای ضخیم و پرپشتی دارند به دلیل عوارض احتمالی بعدی و تحریک غدد لنفاوی منطقه‌ای، استفاده نشود. جدیدا انواع خاصی از موم برای اپیلاسیون به بازار آمده که می‌توان از آن دسته به موم جلبک دریایی اشاره کرد که اگر چه پایه دریایی دارد ولی به هر حال عوارضی مشابه با روش مرسوم موم انداختن و احتمال انتقال عوامل بیماری‌زای جلبکی دارد.

عوارض موم اندازی

درد، سوختگی با موم داغ، حساسیت تماسی با موم یا پارچه، انتقال عوامل بیماری‌زا، فولیکولیت و سودوفولیکولیت، خون‌ریزی و کبودی، کهیر، پارگی پوست، برآمدگی‌های قرمز در سطح پوست، فرو رفتن موها به داخل پوست و تغییررنگ قهوه‌ای در محل رویش موها از مهمترین عوارض این روش است بنابراین بهتر است حداقل شش ماه قبل از عروسی برای یکبار هم که شده این روش را در یک نقطه از بدنتان که خیلی در دید نیست امتحان کنید و بعد برای عروسی وقت بگیرید.

چه کسانی نباید از مومک ستفاده کنند؟

کسانی که تحت درمان با داروهای لایه‌برداری مثل ترتینوئین و ایزوترتینوئین هستند به دلیل اینکه پوست‌شان راحت‌تر دچار پارگی و شکنندگی می‌شود، بهتر است از موم انداختن استفاده نکنند و مخصوصا از موم انداختن در مناطق مبتلا به زگیل، مولوسکوم، عفونت‌های قارچی و باکتریال، خال یا پوست تحریک شده، شکاف‌دار و آفتاب سوخته اجتناب کنند.

9نکته درباره اپیلاسیون

1. برای استفاده از این روش، باید هر منطقه‌ای که مو دارد، ابتدا کاملا شست و هیچ نوع کرم یا مرطوب‌کننده‌ای نباید روی پوستتان باشد، زیرا در غیر این صورت، ماده‌ای که باید روی پوست مالیده شود، کاملا به پوست نمی‌چسبد و ممکن است پوست آسیب ببیند.

2. اگر در منطقه‌ای هستید که آب و هوا گرم است، قبل از زدن موم، به پوستتان پودر بچه بزنید. این کار باعث می‌شود موم راحت‌تر روی پوستتان بچسبد. مالیدن موم روی پوست هم مهم است؛ آن را باید به صورت لایه‌ای نازک روی پوست زد، به‌طوری که موها قابل دیدن باشند. این کار باعث می‌شود پوست کشیده نشود و موها به راحتی کنده شوند.
3. همیشه موم را در جهت رویش موها روی پوست بزنید و خلاف جهت آن بکشید.
4. بعد از موم زدن لازم است یک نرم‌کننده ملایم روی پوست زده شود تا اگر حساسیتی وجود داشته باشد، پوست واکنش نشان ندهد.
5. اگر تا حالا اپیلاسیون نکرده اید، بدانید موهای شیو (تیغ) شده معمولا زبرند. وقتی موها درآمدند، با دستتان آنها را لمس کنید. اگر به اندازه 2 میلی‌متر بلند شده بود، مطمئن باشید ماده اپیلاسیون آن را می‌گیرد و زمان مناسبی است.
6. برای اینکه از رویش موهای زیر پوستی جلوگیری کنید، یک لوسیون انتخاب کنید که در ترکیب آن سالیسیک وجود داشته باشد. اگر بلافاصله بعد از اپیلاسیون، 3 بار از این لوسیون استفاده کنید، از به وجود آمدن موهای زیرپوستی جلوگیری می‌کند.
7. یکی از علت‌های رغبت نشان ندادن بیشتر خانم‌ها به استفاده از این روش، درد ناشی از کندن موها از ریشه است. برای این مشکل قبل از موزدایی از یک محلول بی‌حس‌کننده مثل لیدوکائین روی پوستتان استفاده کنید. این کار را 20 دقیقه قبل از موزدایی انجام دهید، اما این ماده نباید در ناحیه تناسلی‌ استفاده شود.
8. برای اینکه بعد از اپیلاسیون پوست قرمز نشود، می‌توان کمی روغن ماهی به پوست زد.
9. تحقیقات نشان داده اپیلاسیون ممکن است باعث بروز بیماری‌های تناسلی شود، اما فقط در صورتی که نکته‌های بهداشتی شامل ملحفه تمیز برای زیرتان، پدهای یکبار مصرف و قاشق یکبار مصرف را رعایت نکنید. ضمنا موم به علت حرارتی که می‌بیند ویروس‌ها و باکتری‌ها را درون خود نگه نمی‌دارد و همین حرارت، به بیمارنشدن شما کمک می‌کند.

مانیکور و پدیکور

مانیکور عبارت است از مراقبت‌ها و کارهای آرایشی که برای ناخن‌های انگشتان دست انجام می‌شوند. منشأ این کلمه از ریشه لاتین manus به معنی «دست» و Cura به معنی «مراقبت» است. در مورد پاها به جای مانیکور از اصطلاح «پدیکور» استفاده می‌شود. «مانیکور» شامل کوتاه کردن صحیح ناخن است به‌گونه‌ای که لبه جلویی حالت گرد داشته باشد و گوشه‌های آن کوتاه نشود تا استحکام داشته باشد و داخل گوشت فرو نرود، صاف کردن لبه ناخن با سوهان ناخن، مراقبت از کوتیکول (یعنی چین پوستی قسمت قاعده ناخن که حفاظت از آن بسیار مهم است) و استفاده از جلادهنده‌های ناخن برای زیبایی و پوشاندن لکه‌های روی آن و تقویت ناخن‌های ضعیف است. جزء اصلی این جلادهنده‌ها «نیتروسلولز» است و پس از تبخیر حلال، لایه نازکی روی ناخن می‌ماند که حالت سخت، براق و ضدآب دارد.یادتان باشد وسایل مانیکور و پدیکور باید کاملا استریل و برای هر کس اختصاصی باشند زیرا از طریق این وسایل خطر انتقال بیماری‌های عفونی مانند هپاتیت، ایدز (در صورت بی‌دقتی فرد انجام‌دهنده و خون‌ریزی در زمان انجام مانیکور یا پدیکور) و ویروس زگیل وجود دارد. باید توجه داشت که زگیل‌های دور ناخن بسیار مقاوم به درمان هستند.اگر فرد مانیکورکننده به کوتیکول ناخن آسیب برساند یا هر نوع زخمی در پوست اطراف ناخن ایجاد کند، بعد از تماس با آب امکان عفونت‌های میکروبی و قارچی وجود خواهد داشت که درنهایت می‌تواند باعث درد و بدشکل شدن ناخن شود.

7 نکته درباره مانیکور و پدیکور

1. مانیکور و پدیکور از جمله کارهایی هستند که به سادگی باعث انتقال عفونت می‌شوند. اگر قرار است پدیکور کنید، 24 ساعت قبل از آن، اپیلاسیون پا را انجام ندهید، زیرا احتمال بروز زخم یا جراحت‌های میکروسکوپی در طی اپیلاسیون وجود دارد و باکتری‌ها از طریق این منافذ وارد بدن می‌شوند.

2. اگر روی پا یا دستتان زخم بازی وجود دارد، منتظر بمانید تا جراحت بهبود یابد. بعد برای پدیکور و مانیکور مراجعه کنید.
3. افرادی که به دیابت مبتلا هستند، قبل از انجام پدیکور باید با پزشک خود مشورت کنند.
4. از آرایشگرتان بپرسید ظرفی که قرار است دست یا پایتان را درون آن قرار دهید تا پوستان نرم شود را ضدعفونی کرده یا نه. (بعد از هر مشتری باید این ظرف ضدعفونی شود.)
5. آرایشگر باید هنگام کار، دستکش یک بار مصرف دست کند.
6. ابزار مانیکور و پدیکور باید تمیز و ضدعفونی‌ شده باشند. بهتر است برخی وسایل مانند سوهان یا ناخن‌گیر را هر مشتری مخصوص خود تهیه کند.
7. اجازه ندهید آرایشگر با وسایل تیز و برنده، پوسته‌های اضافی کف پا را بتراشد. تنها وسیله مناسب این کار، سوهان است.

خب. حالا بگویید فاکتورهای شما برای انتخاب یک مرکز زیبایی خوب چیست؟