بعضی پسرها برای ازدواج با مخالفت والدین شان روبرو می شوند، گاهی اوقات دلایل مخالفت با ازدواج فرزند پسر ترس خانواده‌هاست،‌ گاهی هم علل دیگری دارد.

این روزها ممکن است برای بسیاری از دامادها پیش بیاید که فردی را برای ازدواج می پسندند ومناسب می بینند اما خانواده ها با انتخاب شان مخالفت می کنند.

دلیل مخالفت خانواده ها

گروهی از خانواده ها از همان وهله اول نسبت به انتخاب فرزندشان و حتی حرف زدن در این زمینه واکنش نشان می دهند.
برخی دیگر در وهله اول مخالفت شان را نشان نمی دهند ولی پس از دیدن دختر با قصد و نیت طوری حرکت می کنند که مخالفت شان را اعلام کنند.بعضی وقت ها خانواده ها افرادی را در بین خانواده یا فامیل برای فرزندشان پسندیده اند و به همین دلیل با انتخاب او مخالفت می کنند.
واکنش دیگر والدین این است که حرفی می زنند که جوان را بر سر دوراهی قرار می دهند. طور مثال می گویند:"خودت انتخاب کردی، میل خودت است، ما نظری نداریم." بدین ترتیب بطور ضمنی به او می گویند ما با این قضیه مخالف هستیم و اگر اتفاقی افتاد به ما ربطی ندارد. در نتیجه جوان در بن بست قرار می گیرد و نمی داند به کدام سمت برود.در این موارد عمده دلایل مخالفت والدین باانتخاب فرزندشان است. البته در کنار این موارد می گویند:" ما نگران هستیم." و البته مثال هایی را می آورند که فلان فرد خودش دیده و پسندید و در حال حاظر ازدواج ناموفقی دارد. متاسفانه بخشی از مخالفت ها به دلیل ناآشنایی صورت می گیرد واینکه به جوان اعتماد ندارند. چنین اختلافاتی در بین خانواده ها وجود داشته و هنوز هم هست.

پسر ها زیر ذره بین هستند

بیشتر مخالفت ها در خانواده هایی دیده می شوند که می خواهند برای پسرشان همسری انتخاب کنند. البته در مورد دختران هم این حساسیت وجود دارد ولی برای پسرها بیشتر دیده می شود. دلیلش این است که خانواده ها احساس می کنند پسر کسی است که نام خانواده را یدک می کشد، قرار است میراث دار خانواده باشد و باید همسر شایسته ای انتخاب کند. پسر ارث می برد و با مادر پیوند عاطفی خوبی دارند. مادرها هم نسبت به پسرها حساس تر هستند. بدین ترتیب حساسیت و دخالت خانواده ها بیشتر می شود. بعضی از خانواده ها بطور عامیه می گویند نوه پسری عزیز تر است چون نام فامیل را دارد و نوه دختری متعلق به فامیل دیگری است. هرچند این نگاه ها در شهرهای بزرگ و برخی از خانواده ها کمرنگ تر شده ولی هنوز بطور کامل از میان نرفته است. در واقع این موضوع ریشه فرهنگی، اجتماعی و مذهبی دارد و آمیزه ای از این مسائل است که طی قرن ها جامعه را ساخته اند.

مخالفت ها را کم کنید

بهترین کار این است که اگر جوان ها می دانند امکان صحبت با والدین شان وجود دارد، با آنها مشورت کنند. با لجبازی و قهر کاری پیش نمی رود. بهتر است درباره شخص مورد نظرشان به والدین اطلاعاتی دهند و آنها را تشویق کنند که فرد را ببینند. دیده ها با شنیده ها متفاوت است. ممکن است از فردی یک تصور کلی وجود داشته باشد اما زمانی که او را می بینند شرایط متفاوت می شود. در صورتیکه فرزندان می دانند بزرگتری در فامیل وجود دارد که به والدین نزدیک است و پدر و مادر به نظراتش اهمیت می دهند، می توانند از نظر مشورتی او کمک بگیرید. در غیر این صورت توصیه می شود نزد مشاور بروند.

اگر شما در خانواده‌ای هستید که با چنین مشکلی رو‌به‌رو هستند، دلیل این مخالفت از کجا می‌آید؟