ادامه چنین رابطه ای به صلاح من هست یا نه؟

پرسش : حدود سه سال پیش با آقایی آشنا شدم که بعد از تقریبا 1 سال ماجرا به صحبت بین خانواده ها کشیده شد و شناختهایی که به ازدواج ختم میشه. من این آقا رو به خاطر آرامش خیلی زیادی که داشتن خیلی دوست داشتم، ولی الان بیشتر گیجم که این آرامشه یا بیتفاوتی... مثلا اگه من و ایشون برنامه ای داریم که شام با هم باشیم و کس دیگه ای تماس بگیره با ایشون، ایشون منو میزاره تو اولویت بعدیش و با اون اشخاص میره بیرون و در مقابل اعتراض من میگن که فقط نشونه ادب ایشونه و ناراحت شدن منو درک نمیکنن. در جواب به من میگن که گیر میدم موضوع بعدیم اینه که من بعد رفت وآمد هام خیلی اتفاقی فهمیدم که تو مهمونیایی که من هم حضور داشتم، و بعضی وقتا ایشون و دوستاشون غیب میشدن، میرفتن جایی و دور از چشم من گرس میکشیدن. وقتی من متوجه شدم و برخورد کردم که با این قضیه مشکل دارم، نظرشون اینه که من کلا گیر هستم و ایشون فقط تفریحی این کار رو میکنه و معتاد نیست و خانومای دوستاشون گیر نمیدن و فقط من گیرم ایشون خیلی به رفت و آمد با دوستاشون علاقه منده، منم آدم اجتماعی هستم ولی مشکل اینجاست که ایشون به تنهایی با من حاضر نمیشه جایی بره سفر و همیشه میگه کارم زیاده، ولی به محض اینکه دوستاشون برنامه سفر میزارن کاراشو ردیف میکنه که بره... اوایل منم چند بار ملحق شدم ولی بعد یه مدت نرفتم ولی ایشون با دوستاشون بدون من رفت و همیشه میگه جمع بهتر از تنهاییه، حتی میگن ماه عسل هم چه اشکالی داره با دوستاش بره... مشکل دیگه اینه که مدرک من کارشناسی ارشده و الانم برا دومین فوقم دارم میخوم. اوایل طبق حرفا فکر میکردم ایشون لیسانسشو بنا به دلایلی ول کرده ولی به تازگی فهمیدم همون دیپلمشون رو هم پولی گرفته و گویا معتبر نیست. یه سری مسایل کوچیک دیگه هم وجود داره ولی مسایل اصلیم اینا بوده نمیتونم بگم بهشون علاقه ندارم ولی راستش یک ساله بعد متوجه شدن این مسایل خواستگاری رسمی رو عقب انداختم، و خیلی فشار رومه که هر چه سریعتر صحبتای اولیه انجام بشه. پدر و مادرم هم کلا رو نظرشون حساب نمیتونم بکنم چون اصلا نظری نمیدن و همه چی رو فقط به خودم واگذار میکنن. فکر میکنم باید این جریان تموم بشه ولی برام نظر یک کارشناس هم مهمه... اینا واقعا حساسیت ها و گیر های منه و باید رو اصلاح خودم کار کنم یا واقعا این مسایل به مشکل جدی ختم میشه بعد از ازدواج؟