درباره سندرم «دوری و دوستی» بیشتر بدانید
پاسخ: شاید دوستی شما نمونه سندرمی است که نامش را می گذارم «عشق اینترنتی».
احتمالا شما از طریق اینترنت با آن آقا آشنا شده اید و یا دستکم همین حالا، عمده روابط شما از طریق اینترنت است.
سندرم «عشق اینترنتی» را من برای موقعیت هایی این چنین به کار می برم:
1- که آدم ها از راه دور با کسی آشنا شدن و کم کم علاقه ای بین اونها ایجاد شده و شدت گرفته، بی اینکه مسیر آشنایی و شناخت معمول بین آدم ها، بین اون دو نفراتفاق بیفته. دقت کنید که من فقط از آشنایی اینترنتی حرف نمی زنم. محیط مجازی می تونه راه خوبی برای آشنایی باشه اما نه ابزار خوبی برای شناخت. تو این سندرم درواقع آدم ها عاشق تصویری که خودشون از طرف مقابل برای خودشون تو ذهن ساختن میشن، نه عاشق شخصیت واقعی اون آدم؛ که اساسا از راه دور نمی تونه شناخت این شخصیت واقعی صورت بگیره.
میدونم حرف های من براتون خیلی عجیبه، چون شما ظاهرا انتخاب کردین و تصمیمتونو گرفتین، اما من وظیفه ام اینه که بگم با روند این تصمیم گیری مخالفم و اون رو درست نمی دونم. شما تنها وقتی می تونستین درباره ازدواج با اون آقا تصمیم بگیرین که حداقل چند ماه ایشونو از نزدیک می دیدین و ایشون هم شما رو و شناخت عینی از همدیگه پیدا می کردین و بعد تصمیم می گرفتین. ازدواج مهم ترین قراردادیه که هر کسی تو زندگیش می بنده. شما حاضرین یه مانتو رو بی اینکه از نزدیک ببینین و بپوشین از راه دور بخرین؟ مانتویی که بی نهایت بی ارزشه در مقابل اونچه که شما تو ازدواج قراره معامله کنین؛ یعنی عمرتون. پولتونو حتی اگر بخواین می تونین دور بریزین، چون باز به دست میاد، اما عمرتون نه.
###