دوستی طولانی به صلاح نیست

پرسش: من حدود3 سالی باپسری دوست هستم. قصد ازدواج درمیان است اما نه تا حداکثر دوسال دیگه چون من شرایطش رو ندارم. از طرفی این پسر اصرار زیادی به برقراری رابطه داره اما من به دلیل گناه این کار به هیچ وجه راضی نشدم. میخوام یه جوری به ایشون کمک کنم اما نمیدونم چگونه؟ قطع ارتباط هم امکان پذیر نیست. اما واقعا نمیدونم چطور میتونم به ایشان کمک کنم که کمتر به این مسائل فکرکنه.
پاسخ

پاسخ: 1- برخلاف غالب خانم ها، برای آقایون رابطه فیزیکی حتی مقدم بر رابطه عاطفیه. پس تمایل و اصرار اون آقا اصلا غیر طبیعی نیست.
2- شما می تونین معیارهای خودتونو داشته باشین و هیچ دلیلی نداره به خاطر کس دیگه ای از اون معیارها کوتاه بیاین. تا زمانی هم که رابطه شما در حد دوستیه، هیچ دلیلی نداره که خودتونو وادار به کاری کنین که دوسش ندارین یا قبولش ندارین بخاطر اینکه به ایشون کمک کرده باشین.
3- می ترسین که نبود تماس فیزیکی باعث جدایی تون بشه؟ منطقی ایه. شاید واقعا این اتفاق بیفته و اگر افتاد هم نباید اون آقا رو سرزنش کنین. به هرحال این انتخاب شماست که نمی خواین رابطه فیزیکی وجود داشته باشه و این هم حق اون آقاست که وقتی نیازهاش تامین نمیشه نخواد با شما بمونه.
4- با همه این دلایل ما موندن تو این سطح از رابطه رو به هیچ زوجی توصیه نمی کنیم. یا شما کسی رو برای زندگی تون انتخاب کردین و باید علنی باشه و به سمت نامزدی و عقد پیش بره؛ یا اینکه هنوز انتخاب نکردین و هر دو نفر آزادن هر تصمیمی بگیرن و هیچ تعهدی به هم ندارن. اینکه شما می خواین تا دو سال دیگه هم اون آقا به شما متعهد باشه بدون اینکه از این رابطه اون قدر که نیاز طبیعیشه منتفعه بشه، توقع غیر منطقی ایه. البته بعضی ها باورهای شما رو ندارن و تو چارچوب دوستی هم رابطه فیزیکی رو می پذیرن که اون اصلا ماجرای دیگه ایه. ولی به نظر من شما به این ترتیب نه حق دارین و نه می تونین رابطه تونو حفظ کنین.

###

سالن عقد تهران

لطفا کمی صبر کنید...