واسه خواهر بزرگم اومده بودن خواستگاری خانواده شوهرش رسم شیربها داشتن به پدرم گفتن چقدر شیر بها باید بدیم بابام گفت من دخترمو نمیفروشم. ولی من واقعا خودم به شخصه خوشم نمیاد که شیربها بگیرن اصلا کار قشنگی نیست
رها جان به خدا خرج خیلی سنگینه من و شوهرم با هم کار میکنیم هر دو شغل و تحصیلات و در آمد خوبی هم داریم ولی واقعا هنوز یک ماهم نشده که عروسی کردیم توش موندیم کلی قرض و وام و بدهی داریم بیچاره پسرایی که میخوان زن خانه دار بگیرن. خیلی هزینه های زندگی بالاست. دخترا هم باید یه کمکی بکنن تا زندگی سرو سامان بگیره. زمانه طوری شده که تنهایی نمیشه
بابا این پسرای بدبختو ول کنین یکم نفس بکشن زندگی خودش کلی خرج داره بابا جان یه جهیزیه میخواین بخرینا حالا یه قرون کمتر بخرین از پسره پول نگیرین که بعدا منتشون سرتون نباشه اونا هم یه نفسی بکشن گناه دارن آخه
شیربها یعنی هزینه شیری که مادر عروس به عروس خانم داده.البته این همه جا رسم نیست.و جاهایی هم که رسم باشه قیمت های مختلفی داره.مثلا خود من 1میلیون 500 شیربها دادم.
یه بنده خدایی رو میشناسم وقتی شیر بها داد گفت من پول شیر دخترتون رو دادم و بعد از این نمیذارم ببینیدش!!! فکر کنید!!! بهتره دیگه روی این رسم و رسومات عجیب غریب پافشاری نشه
فریبا جان شما یک مادر فداکار و نمونه و با درک بالا هستید.
مهم اینه که دو نفر بهم برسن وخانواده ها باید کمکشون کنن حالا اسمش هرچی میخواد باشه .من چقدر فهمیده هستم
جناب نورمحمدی، مقدار شیربها بر چه مبنایی مشخص میشه؟ مثل مهریه اس؟ یا بازه ی معمول و تعریف شده داره؟ کی مقدارش رو پیشنهاد میده؟مادر عروس مشخص میکنه یا خانواده داماد؟
درسته همه جا رسم نیست اما بعضی ها میگیرن از داماد به خاطر شیری که مادر به دخترش داده رسم بوده و به مادر عروس تعلق داره از قدیم و فکر میکنم واسه خرید بازار خرجش میکنن.درسته؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مادرزن سلام پس فردای عروسی هست. که عروس داماد ناهار میرن خونه مادرزن. داماد برای تشکر یه هدیه برای مادرزن میبره. معمولا قواله ازدواج رو هم این روز میدن به مادرزن
دیدین بعضی از خانواده های عروس موقع خواستگاری شیربها میگیرن و میندازن گردن رسم و رسوم !!!!!!! وقتی میخوان کلاس بذارن میگن ما تهرانی هستیم اما موقع شیربها گرفتن یاد شهرو دیار و رسماشون میفتن... یکی نیست بگه عزیز من شما اگه داری تهران زندگی میکنی پس داماد چه گناهی داره که تو شهر ابا و اجدادی تو رسوم چیه !!!!!
منم با نظر سمیرا موافقم. چون منم دیدم که جایی وضع مالی دختر خوب نبوده و پسره وضع مالی خوبی داشته و صرفا برای اینکه دختره احساس بدی نداشته باشه گفته که جهیزیت بعنوان شیربها میخوام باشه. و یا اینکه تو سند ازدواج قید کرده که چنتا تیکه بزرگ به عهده خودمه. نظرات بعضی دوستان اینجا کوبنده و بی انصافی بود. نباید شیربها رو همیشه به معنی گدایی تعبیر کرد. تو جاییکه دختر توان مالیه خوبی نداره این نشانه فهم و شعور دوماد و خونواده دوماد هست که قبول کنن نصف یا همه ی جهازو. و فقط تو جایی که خونواده دختر وسعشون میرسه ولی کوتاهی میکننو چشمشون دنبال شیربهاست اونموقس که اسمش میشه گدایی
فریبا جون الان دیگه زمونه طوری شده که نه تنها نمیگن سر کار نرو، خیلی ها میرن خواستگاری از شروطشون کارمند بودن زنه :)))))))))) والا!!! چه نمیکنه این شرایط اقتصادی با مردم :))))
آره سحرجون. شوهرم خودش از سکه های توی جشن عقدمون خواست بدیم. قبلا هم ماهی تابه رو من توی ذهنم داشتم گرفته بودیم چون میدونستم مامانم میخواد این تابه رو بگیره واسه خودش اما جهاز بنده اجازه نمیداد :)))))))) دلم میخواست کادوش چیزی باشه که مورد استفادش باشه. شوهرم گفت باشه جفتشو میدیم. چون من از اول هنوز به مامانت طلا چیزی ندادم باید یه چیزی بدم زشته. یه ربع سکه میدم.
مادرشوهرم شب خواستگاری فکر میکرد ما هم رسم شیربها داریم وقتی دید که مامانم گفت ما همچین رسمی نداریم خیلی تابلو گل از گلش شکفت انگار باری از روی شونش برداشته شد
منم مخالف شیربهانیستم اصلی ربطی به خریدوفروش دختر واین حرفانداره دوستان یه جوری گفتن که انگارخیلی تنفرانگیزه.ولی اصلااینطورنیست ولی دوتیکه هم دامادبگیره حساب کاردستش میادکه خریدن جهیزیه اسون نیست.طرف یکی ازاشناهامون جهیزیه کامل شدهمه رودعوت کردن جهیزیه رونشون بدن وبه علاوه اینکه کادوبدن!تازه عین همین مراسم واسه سیسمونی برگزارمیشه یاخودشون یه عروسی جداواسه دخترشون میگیرن که فامیلای دختربیان پول روبرای پدردختربندازن! ازنظرمن این یه نوع گداییه که خانواده دخترانجام میدن ماکه ازاین رسمانداریم راحتیم
پسر دایی همسرم به تازگی ازدواج کرده و کلی هم باید شیر بها بده هنوز خیلی ها دارن اینکارو میکنن البته تو شهرستانها داماد برای عروسی خیلی تو خرج نمیفته چون مراسم و هزینه ها مثل تهران نیست
ولی عروس جهیزیه سنگینی میده که بشتر از تهران نباشه کمترم نیست و به نظرم شیر بها میتونه کار درستی باشه چون داماد با هدایای نقدی شب عروسی میشه گفت که بیشتر از هزینه عروسی میشه و فشاری بهش نمیاد
خواهر من شهرستان ازدواج کرد و خانواده داماد پیشنهاد شیربها دادن که پدرم قبول نکرد گفت هر چی لازم باشه خودمون میخریم ولی بعدش پشیمون شد چون دید داماد اونجوری که باید هزینه نکرد برای عروسی
پس واقعا ادم میبینه بعضی جاها این شیر بها لازمه که داماد به عروس بده وقتی داماد خیلی هزینه ای نداره برای عروس هم تهیه اینهمه جهاز سخته من با تفاوت رسومات موافقم
رسم ورسومات متفاوته.مثلا طرف غرب بخصوص کردستان ایلام واغلب شهرای کرمانشاه رسم نیست دخترغیرازرخت خواب وبالش وبشقاب وقاشق چنگال ویه فرش یه جاروبرقی چیزدیگه ای ببره خونه شوهر
از اون ور براپسرشرط میکنن اینقدگرم طلابگیره یکی ازدوستام مریوانیه دویست گرم طلابراش گرفتن طوری که یه لباس کوردی خوشگل براش دوختن که یه جلیقه مشکی مخملی داره که حاشیه ش سکه طلاست.کوردهاعروسی مفصل هم میگیرن
حس میکنم طرف غرب به دختراظلم میشه چون اغلب زشت میدونن ارث هم ببرن.نمیدونم شایدخودشون اینطوری راحت باشن و بااین رسم کناراومده باشن.خلاصه هیچ فشارمالی ای روی خانواده دخترنیست وبیشترش متوجه خانواده پسره.اگه دوستای کورداینجاهستن بیشترتوضیح بدن
ممنون فرشته جونم خیلی عالی بود واقعا این مشکلات توی شهرهای بزرگ خیلی بچشم میاد ولی تو همین ایران خیلی از شهرها زیاد به این مسائل توجهی نمیکنن و همه چیو راحت میگیرن
پول، پول، پول و پول... مهمترین دغدغه و علت اصلی جوانان عزیز به خصوص آقا پسرها و خانواده هایشان برای دوری از ازدواج محسوب می شود. جوان های امروزی معتقدند ازدواج فردی با شرایط مالی نامناسب نه تنها اشتباه بزرگی است بلکه ریسک بسیار بالایی هم دارد. البته وقتی پای درد و دل این جوان ها می نشینیم به این نتیجه می رسیم که آنها هم پر بیراه نمی گویند.
ازدواج کردن در این عصر و زمان و با این شرایط مالی افراد و تورم وحشتناک جامعه دل شیری می خواهد که هر کسی ندارد. هزینه های عقد و عروسی و شیربها و جهیزیه و طلا و... که متاسفانه به دلیل فرهنگ غلط افراد جامعه و چشم وهم چشمی های آنها سر به فلک کشیده است، کمر هر کسی را خم می کند به خصوص اگر بداند که بعد از این همه هزینه کردن تازه به پله اول مشکلات، یعنی زندگی مشترک رسیده است و بعد از آن باید با مشکلات مالی چون هزینه های خرید خانه و کرایه و وام و تحصیل و... نیز دست و پنجه نرم کند؟
دیدگاهی که تا به این جا بررسی شد نگاه فردی است که خود را در میدان نبرد سهمگینِ دنیا تنها و بی یاور می بیند و می داند که باید یکه و تنها با همه مشکلات بجنگد. در برخی از جنگ ها او پیروز می شود و در برخی دیگر دنیا. البته این را هم خوب می داند که قدرت و زور دنیا بسیار بیشتر از اوست، به همین دلیل گاه سعی می کند قبل از وارد شدن به میدان جنگ (مثل ازدواج) انصراف و شکستش را به دنیا اعلام نماید.
اما به راستی چقدر نگاه اهل یقین به دنیا زیباتر از نگاه مادی بسیاری از مردم است. اینکه بدانی خدایی هست که در همه حال پشتیبان و یاور توست و دورادور حمایتت می کند. به تو می گوید: «بنده من تو وارد میدان شو و به من توکل کن، پیروزیت با من.»
خداوند متعال در قرآن کریم می فرمایند: «باید مردان بی زن و زنان بی شوهر و بندگان و کنیزان صالح و شایسته خود را همسر دهید. اگر فقیر باشند خدا به کرم و لطف خود غنی و بی نیازشان می کند. خدا رحمتش وسیع و نامتناهی و به احوال بندگان آگاه است.» این وعده و تضمین صریحی است که خداوند به بندگان با ایمان خود داده است
در دین مبین اسلام توجه خاصی به اهمیت کسب روزی و داشتن مال و ثروت برای برطرف شدن احتیاجات زندگی شده است؛ به گونه ای که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در این باره می فرمایند: فقر به آن نزدیک است که به کفر انجامد. (شیخ صدوق، خصال، ج 1، ص 12.)
پس در اسلام نیز تلاش برای کسب مادیات و داشتن زندگی راحت اهمیت فراوان دارد اما همین دین و مبلغان آن ازدواج نکردن به علت فقر را جایز ندانسته، و حتی ازدواج را وسیلهای برای افزایش روزی می دانند. در این رابطه آیات و روایات فراوانی وجود دارد.
خداوند متعال در قرآن کریم می فرمایند: «باید مردان بی زن و زنان بی شوهر و بندگان و کنیزان صالح و شایسته خود را همسر دهید. اگر فقیر باشند خدا به کرم و لطف خود غنی و بی نیازشان می کند. خدا رحمتش وسیع و نامتناهی و به احوال بندگان آگاه است.» (سوره نور/ آیه 32.)
هرکس ازدواج را از ترس فقر و تنگدستی ترک کند به خدا سوءظن برده است، زیرا خداوند میفرماید: اگر(زن و شوهر) فقیر باشند، خدا هرکدام را از کرم خود بی نیاز می کند.»
پس به خدا توکل کنید و در صورت داشتن آمادگی برای ازدواج اقدام کنید و در این راه از مشکلات مالی نهراسید که یاوری چون خدا دارید که در توانمندی او شکی نیست. همانگونه که تا به حال شما را روزی داده از این به بعد همسر و فرزندانتان را هم روزی می دهد. البته در این راه از امور ناشایستی چون ریخت و پاش بسیار و اسراف، چشم و هم چشمی و... بپرهیزید تا خداوند نیز از شما راضی باشد.
شیربها از دو واژه شیر و بها ترکیب مىشود و بهمعنى بهاء و قیمت شیر است؛ انعامى است که پس از بازداشتن کودک از شیر مادر به دایه مىدهند. شیربها غالباً پول نقدى است که براى انجام عقد ازدواج از طرف داماد یا خانواده او به پدر یا خانواده عروس و در مواردى به مادر عروس داده مىشود و در صورت اخیر ممکن است بهجاى پول نقد، کالا باشد.
رابر واژه شیربها در پارهاى نقاط واژههاى نقدینگى، زر یا باشلق هم بهکار مىرود، رسم پرداخت شیربها به خانواده عروس در بسیارى از روستاها ایران معمول است، لکن میزان آن در مناطق مختلف روستائى ـ
برحسب ویژگىهاى فرهنگى جامعه و میان قشرها و گروههاى اجتماعى روستانشین متفاوت است. در پارهاى نقاط میزان شیربها بهحدى سنگین است که فرد در پرداخت آن با دشوارىهاى زیادى مواجه مىشود و گاه ـ اگر بهصورت قسطى هم باشد ـ قادر نیست آن را بپردازد و در نتیجه نمىتواند ازدواج کند، بنابر بررسى انجام شده در سهلآباد (سهلآباد دهکدهاى از قوچان صفحهٔ ۵۴) قوچان عقیده عمومى درباره ازدواج خریدارى زن بوده است.
چون در واقع مانند کالائى خرید و فروش مىشد. بهعبارت دیگر زن مانند کالا یا پول مبادله مىشد و این پول همان باشلق یا شیربها است که مرد در قبال ازدواج به خانوادهٔ زن مىپرداخت.
اگر کسى از مردى که در جریان همسریابى بود، در این زمینه پرسشى مىکرد، سؤال خود را با کلمات زن خریدی؟ چقدر خریدی؟ ادا مىکرد، و این در واقع تصورى کلى از امر ازدواج در این جامعه بوده است.
ر جامعهٔ سهلآباد خاصه در میان کردها کسى مىتواند ازدواج کند که قادر به پرداخت باشلق (شیربها) باشد و کسى که شیربهاى بیشترى بپردازد، زن بهترى مىتواند بهدست آورد. مشاهده نشان داده است که یکى از مردان جوان کرد دوبار تصمیم به ازدواج گرفت، ولى قادر نبود تمام شیربها را در مدت مقرر به پدر دختر بپردازد؛ در نتیجه پدر دختر او را به عقد ازدواج فرد دیگرى که توانست تمام مبلغ شیربها را بپردازد درآورده است.
بهخاطر این است که خانواده عروس با این ازدواج یکى از افراد فعال خانوادهٔ خود را از دست مىدهد؛ در مقابل به اعضاء خانواده داماد یک نفر اضافه مىشود. به همین جهت در بسیارى از جوامع روستائى شوهر دادن دختر به مفهوم از دست دادن یک عضو فعال خانواده است که اغلب با دریافت شیربها آن را جبران مىکنند.
نظر عشایر ازدواج زن بدان معنى است که گروه پدرى او فردى از افراد خود را از دست داده است و زن به گروه شوهر نقل مکان مىکند تا براى آنها کار کند و فرزند بیاورد و در عوض شیربها یا پولى داده مىشود که در حقیقت غرامتى است که گروه شوهر به گروه پدرى زن مىپردازد (۱) اما مواردى هم پیش مىآید که مرد بهعلت عدم امکان مالى قادر به پرداخت شیربها نباشد و بهجاى آن مدتى را که برطبق قرارداد میان او و پدر دختر تعیین مىشود، براى خانوادهٔ عروس بدون دریافت هیچگونه مزدى کار کند. این کار بدون مزد (بیگارى) خدمت دامادى نامیده مىشود.
به نظر مىرسد که ترانهٔ مذکور که از زبان جوانى عاشق براى دختر بلند بالائى زیبائى سروده مىشود، یادآور دورانى است که در آن مادر سالار خانواده بود و ادارهٔ امور اقتصادى خانواده را برعهده داشت و به همین جهت خدمت دامادى به او اختصاص پیدا مىکرد.
گاه وقتى که جوان نتواند همه مبلغ شیربها را به یکباره بپردازد، با پرداخت قسمتى از آن دختر را نامزد مىکند، بقیه را براى پدر عروس بیگارى مىکند و یا اینکه براى تهیه بقیه مبلغ شیربها عقد و عروسى به تعویق مىافتد. چه بسا اتفاق مىافتد که مرد نتواند شیربها را بهطور کامل بپردازد، در این صورت عروسى به هم مىخورد و دختر با مرد دیگرى ازدواج مىکند.
در برخى از روستاها علاوه بر پرداخت مبلغى بهعنوان شیربها از طرف خانواده باید مبلغى هم به دائى عروس داده شود. در محمدآباد خرّه دهکدهاى از قزوین به هنگام بردن عروس به خانه داماد رسم است که عروس در بین راه مىایستد و از رفتن امتناع مىورزد و یا اینکه خویشاوندان عروس او را متوقف مىکنند و مانع بردن عروس به خانه داماد مىشوند.
در این موقع مبلغى معادل ۱۵،۰۰۰ تا ۵۰،۰۰۰ ریال تحت عنوان دائىدونى یعنى لباس دائى از داماد دریافت مىشود. این رسم از گذشتههاى دور همچنان پایدار است. دائىدونى را معمولاً خود دائى دریافت مىکرد و با آن براى خود لباس مىخرید.
اگر عروس دائى نداشته باشد، این مبلغ را مىگیرند و بهگونهاى به عروس مىدهند، مثلاً ممکن است پدر عروس آن را با سنجاق به موى سر عروس بند کند و عروس آن را بردارد. به نظر مىرسد که رسم پرداخت هدیه به دائى در عروسىها از آثار بازمانده دورانى است که نظام دائى سالارى بر خانواده حاکم بود.
میزان شیربها، همچنین برحسب ویژگىهاى فرهنگى در میان گروههاى اجتماعى و طایفهاى یک جامعه تفاوت دارد. در سهلآباد قوچان میزان شیربها و چگونگى پرداخت آن در میان کردها و بربرها فرق مىکند.
میان کردها که منشاء ایلى دارند. میزان شیربها خیلى بیشتر از طایفه بربر است و تا تمام مبلغ شیربها از طرف داماد یا خویشاوندان او پرداخت نشود عقد ازدواج صورت نمىبندد؛ در حالىکه بربرها که نوپذیر هستند و با شیوههاى زندگى شهرى آشنائى بیشترى دارند، شیربهاى کمى مطالبه مىکنند و ممکن است با دریافت مقدارى از آن عقد ازدواج صورت گیرد و بقیهٔ مبلغ شیربها بعداً دریافت شود و یا اینکه آن را به داماد ببخشند.
کارکرد شیربها در میان کردها بسیار نیرومند است، در حالىکه میان طایفه بربر اهمیت ناچیزى دارد. در پارهاى از روستاهاى مازندران رسم پرداخت شیربها به هنگام ازدواج متداول است، لکن مبلغ آن بسیار اندک است و معمولاً به مادر عروس تعلق مىگیرد. یعنى داماد به هنگام عروسى مبلغى معادل ۲۰،۰۰۰ ریال پول نقد یا یک عدد کت و گاهى یک عدد چادر و حتى یک روسرى و یا چیزهاى مشابه دیگر به مادرزن مىدهد.
در این جامعه پرداخت شیربها مفهوم اصلى خود را از دست داده است و آن رابطهاى که بین شیربها، دختر و شیر وجود دارد از صورت کارکردى خارج شده و جنبه رمزى (Symbolique) پیدا کرده است و این در واقع همان چیزى است که آگبرن (Ogburn) از آن بهعنوان تأخر تغییر زمینه فرهنگى (Remanence Culturelle) یاد کرده است
گفته مىشود که سنگینى شیربها و تشریفات مفصل ازدواج که هزینه آن را داماد و خانوادهٔ او برعهده دارند، بهخاطر آن است که داماد به خرج بیفتد و هزینه زیادى متحمل شود تا قدر زن خود را بداند. در واقع این امر بهخاطر آن است که خانواده زن یکى از اعضاء فعال خود را که در زمینهٔ صنایع دستى و امور کشاورزى تجربه دارد از دست مىدهد.
سلام به همه دوستای عزیزم...خانم ها آقایون با کمک شما دوستان من در مرحله مقدماتی جشنواره زیباترین چیدمان جهیزیه تونستم فعلا اول بشم...مرحله اصلی مرحله فیناله که تا همین سه شنبه یعنی 9 شهریور هم بیشتر وقت نداره، خوشحال میشم اگه به این لینک
http://www.noarous.com/fa/thread/177782/page/5
بیاین و به عکس من؛ فینالیست اول با کد E020 رای بدین.از همه دوستان پیشاپیش ممنونم
توی زادگاه من هنوز شیربها کاملا پابرجاست ولی عروسیا مثل شهرهای بزرگ پرهزینه نیست چون همه کادو نقدی خوب میدن و هزینه ها درمیاد
واسه خواهر بزرگم اومده بودن خواستگاری خانواده شوهرش رسم شیربها داشتن به پدرم گفتن چقدر شیر بها باید بدیم بابام گفت من دخترمو نمیفروشم. ولی من واقعا خودم به شخصه خوشم نمیاد که شیربها بگیرن اصلا کار قشنگی نیست
رها جان به خدا خرج خیلی سنگینه من و شوهرم با هم کار میکنیم هر دو شغل و تحصیلات و در آمد خوبی هم داریم ولی واقعا هنوز یک ماهم نشده که عروسی کردیم توش موندیم کلی قرض و وام و بدهی داریم بیچاره پسرایی که میخوان زن خانه دار بگیرن. خیلی هزینه های زندگی بالاست. دخترا هم باید یه کمکی بکنن تا زندگی سرو سامان بگیره. زمانه طوری شده که تنهایی نمیشه
واقعا حالا جهاز سبک تر باشه چشم و همچشمی هم کمتر باشه باور کنین زندگی راحتتر میشه مگه ما از زندگی چی میخوایم چرا پسرا جرات زن گرفتن ندارن
بابا این پسرای بدبختو ول کنین یکم نفس بکشن زندگی خودش کلی خرج داره بابا جان یه جهیزیه میخواین بخرینا حالا یه قرون کمتر بخرین از پسره پول نگیرین که بعدا منتشون سرتون نباشه اونا هم یه نفسی بکشن گناه دارن آخه
ای بابا حالا کو خواستگار دوستای من چند تا شون هنوز مجردن و میگن خواستگار بیاد قول میدیم از شیر بها و این جور چیزا چیزی نگیم
والا ما که عروس 22 سال پیش هستم اون موقع هم رسم شیر بها نداشتیم الان که دیگه در بیشتر شهر ها منسوخ شده
والا ما که عروس 22 سال پیش هستم اون موقع هم رسم شیر بها نداشتیم الان که دیگه در بیشتر شهر ها منسوخ شده
والا ما که عروس 22 سال پیش هستم اون موقع هم رسم شیر بها نداشتیم الان که دیگه در بیشتر شهر ها منسوخ شده
شیربها یعنی هزینه شیری که مادر عروس به عروس خانم داده.البته این همه جا رسم نیست.و جاهایی هم که رسم باشه قیمت های مختلفی داره.مثلا خود من 1میلیون 500 شیربها دادم.
درگذشته حقه شیری که مادر2سال به دخترش داده روازدامادمیگرفتن وبرای دخترجهیزیه میکردن
کمکی است به خانواده عروس اگه داماد پول داره خیلی هم خوبه که بده با این گرونی وسایل
فریباجون این رسم بهونه ای بودتاکمک حال خانواده ی عروس بشه تاجهیزیه ی دخترشون رو کامل کنندوگرنه زحماتی که پدرومادرمیکشن قابل قیمت گذاری وجبران نیست.
ارکیده جون آخه چه کمکی. الان پوست پسر کنده میشه تا خرج خرید عروسی و مراسم و خونه رو پرداخت کنه. شیربها هم بده؟ دخترا بهشون بدنگذره
والا من که به مهریه هم اعتقادی ندارم چه برسه به شیربها.
یه بنده خدایی رو میشناسم وقتی شیر بها داد گفت من پول شیر دخترتون رو دادم و بعد از این نمیذارم ببینیدش!!! فکر کنید!!! بهتره دیگه روی این رسم و رسومات عجیب غریب پافشاری نشه
فریبا جان شما یک مادر فداکار و نمونه و با درک بالا هستید. مهم اینه که دو نفر بهم برسن وخانواده ها باید کمکشون کنن حالا اسمش هرچی میخواد باشه .من چقدر فهمیده هستم
واقعن روی شیر مادر میشه قیمت گذاشت؟!
یعنی هنوزم کسی شیربها میده و میگیره؟ نمیدونستم فکر میکردم قدیمیه. میگفتن تقریبن یه کمک هزینه ست برای تامین جهیزیه ی عروس
اما امروزه کسی نمیگیره ما که نگرفتیم :)
جناب نورمحمدی، مقدار شیربها بر چه مبنایی مشخص میشه؟ مثل مهریه اس؟ یا بازه ی معمول و تعریف شده داره؟ کی مقدارش رو پیشنهاد میده؟مادر عروس مشخص میکنه یا خانواده داماد؟
درسته همه جا رسم نیست اما بعضی ها میگیرن از داماد به خاطر شیری که مادر به دخترش داده رسم بوده و به مادر عروس تعلق داره از قدیم و فکر میکنم واسه خرید بازار خرجش میکنن.درسته؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ماهم شیربها نگرفتیم ولی شوهرم روز عروسیمون یه ربع سکه به مامانم کادو داد.مامانم هم خوشحال شد که دامادش دوسش داره.
متنفرم از شیربها دادن و شیربها گرفتن
مگه آدم داره کالا معامله میکنه؟؟؟
شوهر من مادرزن سلام یه ربع سکه داد به مامانم
ما مادر زن سلام نداریم فرشته جون.چطوریه؟
مادرزن سلام پس فردای عروسی هست. که عروس داماد ناهار میرن خونه مادرزن. داماد برای تشکر یه هدیه برای مادرزن میبره. معمولا قواله ازدواج رو هم این روز میدن به مادرزن
الی جون متنفرم از رسم شیربها. مگه خرید و فروشه؟
دیدین بعضی از خانواده های عروس موقع خواستگاری شیربها میگیرن و میندازن گردن رسم و رسوم !!!!!!! وقتی میخوان کلاس بذارن میگن ما تهرانی هستیم اما موقع شیربها گرفتن یاد شهرو دیار و رسماشون میفتن... یکی نیست بگه عزیز من شما اگه داری تهران زندگی میکنی پس داماد چه گناهی داره که تو شهر ابا و اجدادی تو رسوم چیه !!!!!
به نظر من شیر بها خیلی چیزه درستی نیست یعنی من که اصلا قبول ندارم و به نظر من بدم هست
منم با نظر سمیرا موافقم. چون منم دیدم که جایی وضع مالی دختر خوب نبوده و پسره وضع مالی خوبی داشته و صرفا برای اینکه دختره احساس بدی نداشته باشه گفته که جهیزیت بعنوان شیربها میخوام باشه. و یا اینکه تو سند ازدواج قید کرده که چنتا تیکه بزرگ به عهده خودمه. نظرات بعضی دوستان اینجا کوبنده و بی انصافی بود. نباید شیربها رو همیشه به معنی گدایی تعبیر کرد. تو جاییکه دختر توان مالیه خوبی نداره این نشانه فهم و شعور دوماد و خونواده دوماد هست که قبول کنن نصف یا همه ی جهازو. و فقط تو جایی که خونواده دختر وسعشون میرسه ولی کوتاهی میکننو چشمشون دنبال شیربهاست اونموقس که اسمش میشه گدایی
البته روزی که شوهرم میخواست عقدنامه رو به مامانم تحویل بده هم واسش یه روسری گرفت عقدنامه رو گذاشت روش بهش تحویل داد :))
ما مادرزن سلام داریم سه شب بعد از عروس همونی که فرشته گفت من برای مامان صندل رو فرشی گرفتم :))
فریبا جون الان دیگه زمونه طوری شده که نه تنها نمیگن سر کار نرو، خیلی ها میرن خواستگاری از شروطشون کارمند بودن زنه :)))))))))) والا!!! چه نمیکنه این شرایط اقتصادی با مردم :))))
تاثیرش روی آقایون که مثبت بوده :)
خوش به حال مامانت با این شازده دوماد گل
عاشقه یه دونه دامادشه مامانم
شوهره من عقدنامه رو گذاشت لای یه قواره پارچه داد به مامانم
مادرزن سلام هم یه ماهی تابه آگرین گرفتیم واسه مامانم
آره سحرجون. شوهرم خودش از سکه های توی جشن عقدمون خواست بدیم. قبلا هم ماهی تابه رو من توی ذهنم داشتم گرفته بودیم چون میدونستم مامانم میخواد این تابه رو بگیره واسه خودش اما جهاز بنده اجازه نمیداد :)))))))) دلم میخواست کادوش چیزی باشه که مورد استفادش باشه. شوهرم گفت باشه جفتشو میدیم. چون من از اول هنوز به مامانت طلا چیزی ندادم باید یه چیزی بدم زشته. یه ربع سکه میدم.
فرشته جون ربع سکه هم گفته بودی ؟
فریبا جون عروسه پس چه شانسی داشته. بعد با این همه خرج و مخارج داماد میتونه خونه فراهم کنه وعروسی بگیره ؟؟؟؟؟
خداروشکرکه ماازین رسما نداریم چیز بیخودیه بنظرم
بچه ها ولی هنوز تو شهرستان دارن شیربها از داماد میگیرن من اصلا از این رسما خوشم نمیاد ادم حس میکنه پدر عروس داره برای خودش گدایی میکنه خیلی بده
من که واقعا متنفرم. مامانم هم میگه مادر شیرش رو با عشق و محبت داده به فرزندش اون شیر فروشی نیست
مادرشوهرم شب خواستگاری فکر میکرد ما هم رسم شیربها داریم وقتی دید که مامانم گفت ما همچین رسمی نداریم خیلی تابلو گل از گلش شکفت انگار باری از روی شونش برداشته شد
ولی من مخالف شیربها نیستم یه کم اسمش بده مثلا اگه اسم دیگه ای داشت بهتر بود خوب جهاز خیلی سنگینه حالا دو تیکه هم داماد بگیره
منم مخالف شیربهانیستم اصلی ربطی به خریدوفروش دختر واین حرفانداره دوستان یه جوری گفتن که انگارخیلی تنفرانگیزه.ولی اصلااینطورنیست ولی دوتیکه هم دامادبگیره حساب کاردستش میادکه خریدن جهیزیه اسون نیست.طرف یکی ازاشناهامون جهیزیه کامل شدهمه رودعوت کردن جهیزیه رونشون بدن وبه علاوه اینکه کادوبدن!تازه عین همین مراسم واسه سیسمونی برگزارمیشه یاخودشون یه عروسی جداواسه دخترشون میگیرن که فامیلای دختربیان پول روبرای پدردختربندازن! ازنظرمن این یه نوع گداییه که خانواده دخترانجام میدن ماکه ازاین رسمانداریم راحتیم
پسر دایی همسرم به تازگی ازدواج کرده و کلی هم باید شیر بها بده هنوز خیلی ها دارن اینکارو میکنن البته تو شهرستانها داماد برای عروسی خیلی تو خرج نمیفته چون مراسم و هزینه ها مثل تهران نیست
ولی عروس جهیزیه سنگینی میده که بشتر از تهران نباشه کمترم نیست و به نظرم شیر بها میتونه کار درستی باشه چون داماد با هدایای نقدی شب عروسی میشه گفت که بیشتر از هزینه عروسی میشه و فشاری بهش نمیاد
خواهر من شهرستان ازدواج کرد و خانواده داماد پیشنهاد شیربها دادن که پدرم قبول نکرد گفت هر چی لازم باشه خودمون میخریم ولی بعدش پشیمون شد چون دید داماد اونجوری که باید هزینه نکرد برای عروسی
موافقم باهات میناجان.ضمنا اقایون وقتی خودشون وسیله ای رومیخرن بیشترقدرش رومیدونن
پس واقعا ادم میبینه بعضی جاها این شیر بها لازمه که داماد به عروس بده وقتی داماد خیلی هزینه ای نداره برای عروس هم تهیه اینهمه جهاز سخته من با تفاوت رسومات موافقم
ای بابا خانواده داماد بخوان دو تا تیکه اثاث بخرن هی میخوان تا اخر عمر منت بذارن بیخیالشون بابا اصلا ارزش نداره بابای عروس که کلی تو خرجه دو تا هم روش
رسم ورسومات متفاوته.مثلا طرف غرب بخصوص کردستان ایلام واغلب شهرای کرمانشاه رسم نیست دخترغیرازرخت خواب وبالش وبشقاب وقاشق چنگال ویه فرش یه جاروبرقی چیزدیگه ای ببره خونه شوهر
از اون ور براپسرشرط میکنن اینقدگرم طلابگیره یکی ازدوستام مریوانیه دویست گرم طلابراش گرفتن طوری که یه لباس کوردی خوشگل براش دوختن که یه جلیقه مشکی مخملی داره که حاشیه ش سکه طلاست.کوردهاعروسی مفصل هم میگیرن
حس میکنم طرف غرب به دختراظلم میشه چون اغلب زشت میدونن ارث هم ببرن.نمیدونم شایدخودشون اینطوری راحت باشن و بااین رسم کناراومده باشن.خلاصه هیچ فشارمالی ای روی خانواده دخترنیست وبیشترش متوجه خانواده پسره.اگه دوستای کورداینجاهستن بیشترتوضیح بدن
خیلی جاها الان همینه داماد به جای پول چند تیکه وسیله بزرگ رو میخره
خیلی ها رو من شنیدم خانواده دختر سرویس طلا از داماد نمیخوان ولی به جاش وسیله های بزرگ آشپزخونه رو میگن بگیره
ممنون فرشته جونم خیلی عالی بود واقعا این مشکلات توی شهرهای بزرگ خیلی بچشم میاد ولی تو همین ایران خیلی از شهرها زیاد به این مسائل توجهی نمیکنن و همه چیو راحت میگیرن
پول، پول، پول و پول... مهمترین دغدغه و علت اصلی جوانان عزیز به خصوص آقا پسرها و خانواده هایشان برای دوری از ازدواج محسوب می شود. جوان های امروزی معتقدند ازدواج فردی با شرایط مالی نامناسب نه تنها اشتباه بزرگی است بلکه ریسک بسیار بالایی هم دارد. البته وقتی پای درد و دل این جوان ها می نشینیم به این نتیجه می رسیم که آنها هم پر بیراه نمی گویند.
ازدواج کردن در این عصر و زمان و با این شرایط مالی افراد و تورم وحشتناک جامعه دل شیری می خواهد که هر کسی ندارد. هزینه های عقد و عروسی و شیربها و جهیزیه و طلا و... که متاسفانه به دلیل فرهنگ غلط افراد جامعه و چشم وهم چشمی های آنها سر به فلک کشیده است، کمر هر کسی را خم می کند به خصوص اگر بداند که بعد از این همه هزینه کردن تازه به پله اول مشکلات، یعنی زندگی مشترک رسیده است و بعد از آن باید با مشکلات مالی چون هزینه های خرید خانه و کرایه و وام و تحصیل و... نیز دست و پنجه نرم کند؟
دیدگاهی که تا به این جا بررسی شد نگاه فردی است که خود را در میدان نبرد سهمگینِ دنیا تنها و بی یاور می بیند و می داند که باید یکه و تنها با همه مشکلات بجنگد. در برخی از جنگ ها او پیروز می شود و در برخی دیگر دنیا. البته این را هم خوب می داند که قدرت و زور دنیا بسیار بیشتر از اوست، به همین دلیل گاه سعی می کند قبل از وارد شدن به میدان جنگ (مثل ازدواج) انصراف و شکستش را به دنیا اعلام نماید.
اما به راستی چقدر نگاه اهل یقین به دنیا زیباتر از نگاه مادی بسیاری از مردم است. اینکه بدانی خدایی هست که در همه حال پشتیبان و یاور توست و دورادور حمایتت می کند. به تو می گوید: «بنده من تو وارد میدان شو و به من توکل کن، پیروزیت با من.»
خداوند متعال در قرآن کریم می فرمایند: «باید مردان بی زن و زنان بی شوهر و بندگان و کنیزان صالح و شایسته خود را همسر دهید. اگر فقیر باشند خدا به کرم و لطف خود غنی و بی نیازشان می کند. خدا رحمتش وسیع و نامتناهی و به احوال بندگان آگاه است.» این وعده و تضمین صریحی است که خداوند به بندگان با ایمان خود داده است
در دین مبین اسلام توجه خاصی به اهمیت کسب روزی و داشتن مال و ثروت برای برطرف شدن احتیاجات زندگی شده است؛ به گونه ای که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در این باره می فرمایند: فقر به آن نزدیک است که به کفر انجامد. (شیخ صدوق، خصال، ج 1، ص 12.)
پس در اسلام نیز تلاش برای کسب مادیات و داشتن زندگی راحت اهمیت فراوان دارد اما همین دین و مبلغان آن ازدواج نکردن به علت فقر را جایز ندانسته، و حتی ازدواج را وسیلهای برای افزایش روزی می دانند. در این رابطه آیات و روایات فراوانی وجود دارد.
خداوند متعال در قرآن کریم می فرمایند: «باید مردان بی زن و زنان بی شوهر و بندگان و کنیزان صالح و شایسته خود را همسر دهید. اگر فقیر باشند خدا به کرم و لطف خود غنی و بی نیازشان می کند. خدا رحمتش وسیع و نامتناهی و به احوال بندگان آگاه است.» (سوره نور/ آیه 32.)
این وعده و تضمین صریحی است که خداوند به بندگان با ایمان خود داده است و به واقع چه تضمینی مطمئن تر و بالاتر از تضمین خداوند به بنده!
پیامبر گرامی اسلام نیز می فرمایند: «مَن تَرَک التَزویج مُخافَه العیله فَقَد ساء ظَنَهُ بِالله عَزوجَل اِنَّ اللهَ یَقول: اِن یَکوُنُوا فُقَراءَ یُغنِهِمُ الله مِن فَضلِهِ (وسائل الشیعه، ج3، ص5.)؛
هرکس ازدواج را از ترس فقر و تنگدستی ترک کند به خدا سوءظن برده است، زیرا خداوند میفرماید: اگر(زن و شوهر) فقیر باشند، خدا هرکدام را از کرم خود بی نیاز می کند.»
و در جای دیگر می فرمایند: «اِتَخِذُوا الاهل فَانَّهُ ارزُق لَکُم؛ همسر بگیرید که به یقین رزق شما را زیاد می کند.»
و در سخنی دیگر فرمودند: «مردان را زن دهید تا خدا اخلاقشان را نیکو، ارزاقشان را وسیع و جوانمردیشان را زیاد گرداند.» (همان ،ص 7.)
پس به خدا توکل کنید و در صورت داشتن آمادگی برای ازدواج اقدام کنید و در این راه از مشکلات مالی نهراسید که یاوری چون خدا دارید که در توانمندی او شکی نیست. همانگونه که تا به حال شما را روزی داده از این به بعد همسر و فرزندانتان را هم روزی می دهد. البته در این راه از امور ناشایستی چون ریخت و پاش بسیار و اسراف، چشم و هم چشمی و... بپرهیزید تا خداوند نیز از شما راضی باشد.
شیربها
شیربها از دو واژه شیر و بها ترکیب مىشود و بهمعنى بهاء و قیمت شیر است؛ انعامى است که پس از بازداشتن کودک از شیر مادر به دایه مىدهند. شیربها غالباً پول نقدى است که براى انجام عقد ازدواج از طرف داماد یا خانواده او به پدر یا خانواده عروس و در مواردى به مادر عروس داده مىشود و در صورت اخیر ممکن است بهجاى پول نقد، کالا باشد.
رابر واژه شیربها در پارهاى نقاط واژههاى نقدینگى، زر یا باشلق هم بهکار مىرود، رسم پرداخت شیربها به خانواده عروس در بسیارى از روستاها ایران معمول است، لکن میزان آن در مناطق مختلف روستائى ـ
برحسب ویژگىهاى فرهنگى جامعه و میان قشرها و گروههاى اجتماعى روستانشین متفاوت است. در پارهاى نقاط میزان شیربها بهحدى سنگین است که فرد در پرداخت آن با دشوارىهاى زیادى مواجه مىشود و گاه ـ اگر بهصورت قسطى هم باشد ـ قادر نیست آن را بپردازد و در نتیجه نمىتواند ازدواج کند، بنابر بررسى انجام شده در سهلآباد (سهلآباد دهکدهاى از قوچان صفحهٔ ۵۴) قوچان عقیده عمومى درباره ازدواج خریدارى زن بوده است.
چون در واقع مانند کالائى خرید و فروش مىشد. بهعبارت دیگر زن مانند کالا یا پول مبادله مىشد و این پول همان باشلق یا شیربها است که مرد در قبال ازدواج به خانوادهٔ زن مىپرداخت.
اگر کسى از مردى که در جریان همسریابى بود، در این زمینه پرسشى مىکرد، سؤال خود را با کلمات زن خریدی؟ چقدر خریدی؟ ادا مىکرد، و این در واقع تصورى کلى از امر ازدواج در این جامعه بوده است.
ر جامعهٔ سهلآباد خاصه در میان کردها کسى مىتواند ازدواج کند که قادر به پرداخت باشلق (شیربها) باشد و کسى که شیربهاى بیشترى بپردازد، زن بهترى مىتواند بهدست آورد. مشاهده نشان داده است که یکى از مردان جوان کرد دوبار تصمیم به ازدواج گرفت، ولى قادر نبود تمام شیربها را در مدت مقرر به پدر دختر بپردازد؛ در نتیجه پدر دختر او را به عقد ازدواج فرد دیگرى که توانست تمام مبلغ شیربها را بپردازد درآورده است.
شاید بتوان گفت که پرداخت شیربها به هنگام ازدواج به خانواده زن ـ که یادآور دوران خریدارى زن به معنى واقعى است ـ
بهخاطر این است که خانواده عروس با این ازدواج یکى از افراد فعال خانوادهٔ خود را از دست مىدهد؛ در مقابل به اعضاء خانواده داماد یک نفر اضافه مىشود. به همین جهت در بسیارى از جوامع روستائى شوهر دادن دختر به مفهوم از دست دادن یک عضو فعال خانواده است که اغلب با دریافت شیربها آن را جبران مىکنند.
نظر عشایر ازدواج زن بدان معنى است که گروه پدرى او فردى از افراد خود را از دست داده است و زن به گروه شوهر نقل مکان مىکند تا براى آنها کار کند و فرزند بیاورد و در عوض شیربها یا پولى داده مىشود که در حقیقت غرامتى است که گروه شوهر به گروه پدرى زن مىپردازد (۱) اما مواردى هم پیش مىآید که مرد بهعلت عدم امکان مالى قادر به پرداخت شیربها نباشد و بهجاى آن مدتى را که برطبق قرارداد میان او و پدر دختر تعیین مىشود، براى خانوادهٔ عروس بدون دریافت هیچگونه مزدى کار کند. این کار بدون مزد (بیگارى) خدمت دامادى نامیده مىشود.
فولکور مازندران پدیده اجتماعى ویژهاى را در این زمینه تبیین مىکند. بنابراین ترانه فولکلوریک خدمت دامادى گاه براى مادر انجام مىگرفت:
کیجاى قد بلن من نوکر تو سه سال خدمت کنم بر مادر تو
سه سال خدمت کنم مزدى نگیرم همه مزدم فداى آن سر تو
به نظر مىرسد که ترانهٔ مذکور که از زبان جوانى عاشق براى دختر بلند بالائى زیبائى سروده مىشود، یادآور دورانى است که در آن مادر سالار خانواده بود و ادارهٔ امور اقتصادى خانواده را برعهده داشت و به همین جهت خدمت دامادى به او اختصاص پیدا مىکرد.
گاه وقتى که جوان نتواند همه مبلغ شیربها را به یکباره بپردازد، با پرداخت قسمتى از آن دختر را نامزد مىکند، بقیه را براى پدر عروس بیگارى مىکند و یا اینکه براى تهیه بقیه مبلغ شیربها عقد و عروسى به تعویق مىافتد. چه بسا اتفاق مىافتد که مرد نتواند شیربها را بهطور کامل بپردازد، در این صورت عروسى به هم مىخورد و دختر با مرد دیگرى ازدواج مىکند.
در پارهاى جوامع روستائى ارزش زنان بیوه که اصطلاحاً دوکاره خوانده مىشوند بهخاطر تجربیاتى است که در طول زندگى زناشوئى کسب مىکنند.
در برخى از روستاها علاوه بر پرداخت مبلغى بهعنوان شیربها از طرف خانواده باید مبلغى هم به دائى عروس داده شود. در محمدآباد خرّه دهکدهاى از قزوین به هنگام بردن عروس به خانه داماد رسم است که عروس در بین راه مىایستد و از رفتن امتناع مىورزد و یا اینکه خویشاوندان عروس او را متوقف مىکنند و مانع بردن عروس به خانه داماد مىشوند.
در این موقع مبلغى معادل ۱۵،۰۰۰ تا ۵۰،۰۰۰ ریال تحت عنوان دائىدونى یعنى لباس دائى از داماد دریافت مىشود. این رسم از گذشتههاى دور همچنان پایدار است. دائىدونى را معمولاً خود دائى دریافت مىکرد و با آن براى خود لباس مىخرید.
اگر عروس دائى نداشته باشد، این مبلغ را مىگیرند و بهگونهاى به عروس مىدهند، مثلاً ممکن است پدر عروس آن را با سنجاق به موى سر عروس بند کند و عروس آن را بردارد. به نظر مىرسد که رسم پرداخت هدیه به دائى در عروسىها از آثار بازمانده دورانى است که نظام دائى سالارى بر خانواده حاکم بود.
میزان شیربها، همچنین برحسب ویژگىهاى فرهنگى در میان گروههاى اجتماعى و طایفهاى یک جامعه تفاوت دارد. در سهلآباد قوچان میزان شیربها و چگونگى پرداخت آن در میان کردها و بربرها فرق مىکند.
میان کردها که منشاء ایلى دارند. میزان شیربها خیلى بیشتر از طایفه بربر است و تا تمام مبلغ شیربها از طرف داماد یا خویشاوندان او پرداخت نشود عقد ازدواج صورت نمىبندد؛ در حالىکه بربرها که نوپذیر هستند و با شیوههاى زندگى شهرى آشنائى بیشترى دارند، شیربهاى کمى مطالبه مىکنند و ممکن است با دریافت مقدارى از آن عقد ازدواج صورت گیرد و بقیهٔ مبلغ شیربها بعداً دریافت شود و یا اینکه آن را به داماد ببخشند.
کارکرد شیربها در میان کردها بسیار نیرومند است، در حالىکه میان طایفه بربر اهمیت ناچیزى دارد. در پارهاى از روستاهاى مازندران رسم پرداخت شیربها به هنگام ازدواج متداول است، لکن مبلغ آن بسیار اندک است و معمولاً به مادر عروس تعلق مىگیرد. یعنى داماد به هنگام عروسى مبلغى معادل ۲۰،۰۰۰ ریال پول نقد یا یک عدد کت و گاهى یک عدد چادر و حتى یک روسرى و یا چیزهاى مشابه دیگر به مادرزن مىدهد.
در این جامعه پرداخت شیربها مفهوم اصلى خود را از دست داده است و آن رابطهاى که بین شیربها، دختر و شیر وجود دارد از صورت کارکردى خارج شده و جنبه رمزى (Symbolique) پیدا کرده است و این در واقع همان چیزى است که آگبرن (Ogburn) از آن بهعنوان تأخر تغییر زمینه فرهنگى (Remanence Culturelle) یاد کرده است
گفته مىشود که سنگینى شیربها و تشریفات مفصل ازدواج که هزینه آن را داماد و خانوادهٔ او برعهده دارند، بهخاطر آن است که داماد به خرج بیفتد و هزینه زیادى متحمل شود تا قدر زن خود را بداند. در واقع این امر بهخاطر آن است که خانواده زن یکى از اعضاء فعال خود را که در زمینهٔ صنایع دستى و امور کشاورزى تجربه دارد از دست مىدهد.
آره واسه خودمم خیلی جالب بودش
به نظرم بهتره داماد ب جا اینکه شیربها بده چند تیکه از وسیله ها روخودش بگیره بعلههههه
چقدر خوبه خانواده هایی که دستشون تنگه بهشون کمک بشه
سمیرا جون درست میگی اهات موافقم
توجه شدم پس شیربها شاید واقعا علتش این بوده که هر دو خانواده با هم کمک کنن تا یه زندگی جدید شکل بگیره
اطلاعات خوبی بود فرشته جون ممنون
شهرستان بودم خونه خالم دیدم پسر خالم گفت برای همسرش باید شیربها بده
گفتم وا چرا قبول کردین گفتن اخه نمیشد خانواده دختر از نظر مالی ضعیفن
عروسو که دیدم از حرف خودم پشیمون شدم اخه ناز و مظلوم بود معلوم بود معنای رنج و سختی رو خوب فهمیده
با خودم فکر کردم واقعا پس لازمه بهشون کمک بشه اینا قراره با هم زندگی کنن پس چه فرقی میکنه کی وسایلارو بخره
اوهوم درست میگی شیدا جون
سلام به همه دوستای عزیزم...خانم ها آقایون با کمک شما دوستان من در مرحله مقدماتی جشنواره زیباترین چیدمان جهیزیه تونستم فعلا اول بشم...مرحله اصلی مرحله فیناله که تا همین سه شنبه یعنی 9 شهریور هم بیشتر وقت نداره، خوشحال میشم اگه به این لینک
http://www.noarous.com/fa/thread/177782/page/5
بیاین و به عکس من؛ فینالیست اول با کد E020 رای بدین.از همه دوستان پیشاپیش ممنونم