فکرش از سرم بیرون نمیره

پرسش : دختر 22 ساله ام دانشجوی کارشناسی رشته حقوق واقعیتش اطرافیانم هروقت حرف از عشق و عاشقی میزدن بهشون میخندیدم تو دلم میگفتم مگه امکان داره انسان تا این حد جنس مخالفشو دوست داشته باشه؟ولی بعد اینکه رفتم دانشگاه و استادمو دیدم همه چیز عوض شد ...ایشون یه وکیل 31 ساله مجرد خیلی سرشناس تو شهرمونه ... نمیدونم چرا و واسه چی از روز اولی که دیدمش ناخودآگاه جذبش شدم , همیشه تو کلاسا بهش بدجور زل میزنم طوری که بارها خودشم متوجه این نگاه های من شده و چپ چپ نگام کرده , شب و روز تو فکرشم حتی وقتی میخوابم خوابشو میبینم , هروقت باهاش روبرو میشم ضربان قلبم میره بالا و زبونم بند میاد !! ...کارم به جایی رسیده که هروقت ایشونو با یه خانمی میبینم حالا چه استاد چه دانشجو خیلی حسودی میکنم ....میدونم که کارم درست نیست و نباید انقدر شخصیو دوست داشته باشم اونم استادمو ! تا به امروز با جنس مخالف ارتباط نداشتم میدونم که بی فایده اس اینطور روابط ! بنظرتون چیکار کنم تا از فکرش بیام بیرون؟ من که میدونم این علاقه آخر و عاقبت نداره ! شاید هم اصلا علاقه نیست خواهش میکنم راه درست رو بهم نشون بدین