کاش می شد فکر آبروم نباشم و طلاق بگیرم

من ۱۲ ساله ازدواج کردم الان ۳۰ سالم یه سالی هست شوهرم یا یه دختر بی اصل و نسب

دوستان سلام

من سه ماهه عقد کردم و علاقه ای به وجود نمیاد سردم توروخدا بگید چیکار کنم بهش علاقمند بشم نامزدم ظاهر

عزیزم از الان خوشت نمیاد کار اشتباهی کردی که بخاطر بابات میخواز باهاش ازدواج کنی به نظر من طلاق بگیرحرفه یک عمرزندگیه

باسلام دوستان منم تازه ۴ماهه عقد کردم قبل ازدواج با همسرم یکسال دوست بودم و حالا ک تو عقدیم خیلی رفتارش فرق کرده فوش میده داد میزنه دعوا مکنه ب کوچیک ترین چیز گیر میده و حتی تنها نمیزاره جایی بریم الان ک تو عقد ایم دعوا ک میکنه میگه بریم خونه ی خودمون میکشمت نمیزارم جُم بخوری دوربین تو خونه نصب میکنم و از این چیزا این اقا یک بار ازدواج کرده و خیلی بد دله بهم میگه پشیمونم از ازدواج باهات منم چون میدونم مشکل اعصاب دار و مریضه سعی مکنم سکوت کنم ولی دیگه تحملم تموم شه میترسم طلاق بگیرم و ابروم بره نمدونم باید چیکارکنم

هنگامی‌که شما در یک قرارگرفته‌اید ممکن است تنها دو گزینه ماندن یا رفتن به ذهنتان برسد. هنگام ، سه راهکار جایگزین همیشه وجود دارد: شما می‌توانید در خود بمانید و به زندگی مشترک با همسر خود ادامه دهید. شما می‌توانید مدتی جداگانه و دور از هم زندگی کنید و امیدوار باشید که فاصله کمک کند دیدگاه مثبتی نسبت به پیدا کنید. شما می‌توانید از همسر خود بگیرید. ماندن به این معنا نیست که در یک مسیر سخت همچنان ادامه داشته باشد. دوری و فاصله می‌تواند زمان مناسبی برای هر یک از زوجین باشد تا درباره و خودشان تأمل کنند و با نگاه و چشم‌انداز جدیدی به بنگرند. دوری و فاصله راهکار مناسبی برای نجات یا تجدیدنظر در مورد محسوب می‌شود. http://moshaverebama.com/decision-to-divorce/

من سه ماهه عقد کردم و علاقه ای به وجود نمیاد سردم توروخدا بگید چیکار کنم بهش علاقمند بشم نامزدم ظاهرش خوب نیس بخاطر پدرم نمیتونم طلاق بگیرم چون پشتمو نمیگیره

سلام ، در سال اول زندگی اینطوری باشد معلومه بعدا چه می شود ، بدتر ها می شود ، چرا پیش از عقد نفهمیدی ، خجالت نکش و با کسی زندگی کن و ازدواج کن که با او مچ باشی و عصبی نباشه معتاد نباشه و کاری بلد باشه و نماز خوان باشه و حلال و حرام و ناموس دیگران سرش بشه ... به نظرم با صحبت با هم به آرامی جدا بشوید .. خدا بزرگ است .

دو پادشاه در یک اقلیم نگنجند. تابعش باش. کارو ول کن فکر زندگیت باش. جهیزیه هم لازم نیست بخری اون باید خرجتو بده. باهاش بحث نکن.

نسیم جان ظاهرا ایشون ماشالله خیلی خانمه.من با نظرات دوستان موافقم.یه مرد بد هیچ وقت اصلاح نمیشه.اگه مشت به دیوار می کوبه خیلی جدی فکر کن می خوای باهاش باشی، به هر قیمتی؟این آقا مشکل داره.حتما روزی دست بزن پیدا می کنه.اعصابتم که از حالا داغون کرده و به نظر میاد تو آدم منطقی و با شعوری هستی،اگه مثل اون نیستی که انگار همین طوره،خورد میشی عزیزم تو این زندگی.خوب فکر کن.

پشیمون میشی عزیزم منم وضعیت شما رو داشت، خریت کردم بخاطر پدرم و خانواده م ازدواج کردم هر روز بدتر از دیروز پول لباس زیر خودمم خودم میدم درحالی که حقوقش بالای چهارمیلیونه هیچ خرجی نمیکنه همه شو جمع میکنه قبلا از خانواده م خجالت میکشید، الان نمیکشه هر هفته جر و بحث و دعوا هر هفته هرچقدر نجابت میکنم، هارتر میشه اگه از اون زبون دارها و سلیطه ها نیستی که بتونی آدمش کنی، بیخیال شو.مشاوره هیچ فایده ای نداره. این آدمها خودخواه هستن! و خودخواهی درمان شدنی نیست

من هم مشکلم مشابهه شماست.با این تفاوت که خانواده شوهرم در ظاهر فوق العاده دوستم داشتن اما پشت سر مدام پیش شوهرم گلایه میکردن.انسانهایی بشدت تایید طلب هستن که فقط باید قربون صدقه شون میرفتی،منم نه اهل تظاهرم نه وقت اضافی واسه خاله زنک بازی دارم. مدام شوهرم میگفت تو باخانواده من کنار نمیای در واقع مشکلشون با من نبود درون خانواده ای درگیرن، انگار عروس اوردن که مشکلات خودشون حل بشه.منم الان سه ماهه که هیچ سراغی از همسرم نمیگیرم، گفتم اگه واقعا با مادرش خوشه همون جا باشه، دیگه تحمل اعصاب خوردی مدام و نداشتم، گفتم اول مشکلشون رو با خودشون حل کنن بعد بیاد سراغ من. اگه کسی نخواد تو زندگی ادم بمونه،تلاش برای نگه داشتنش بی فایده است.

اگه واقعا عاشق هم هستید و دوست داشتنتون آب رو آتیشه، ببرش دکتر. میتونه به سختی و با کمک مشاور عادتهای رفتاریش رو ترک کنه. وگرنه مطمءن باش کسی که فحش میده روزی دست هم رو بلند میکنه و همچین مردی لیاقت و شایستگی همسرداری رو نداره. با طلاق آبروت نمیره، عمری در رنج و ناراحتی زندگی کنی و ناچار باشی وانمود کنی خوشبختی به مرور افسرده و بی انگیزه میشی. اگه همسرت حاضرنیست اخلاقش رو اصلاح کنه فورا جدا شو. تا بیشتر به مردی که نه تنها وظایفش رو نمیشناسه بلکه سرمساله ی اقتصادی باهات یکی بدو میکنه فرصت بدی، از روحیه و طراوت و شادابی خودت کاستی. هیچی تو زندگی اندازه ی آرامش و لبخند مهم نیست. آبرو یعنی حرف مردم، باید واسه شادی خودت زندگی کنی.

خواهش میکنم عاقلانه فکر کن، به فکر خودت نیستی به فکر بچه هایت باش در اینده بچه هات تا کی باید با مشاجره شما و عصبانیت اون اقا ارامش و روح و روانشون بهم بریزه؟ الان مشت میزنه تو دیوار حتما در اینده روش باز میشه چیز هم میشکونه ، میخواد با دادو بیداد کارشو پیش ببره! بعدش هم به خاطر بچه هات تحمل میکنی اما یه روزی خسته میشی ،واقعا عذابه ...هم واسه خودت هم بچه هات ...حقوق زن مال خودشه! تو اگر نیازی دیدی خرجش میکنی!من نمیگم جداشو ولی لطفا بیشتر فکر کن

عزیزم مرد عصبى اى که الان و سر مسئله ى به این بى اهمیتى اینجورى رفتار میکنه,مطمئن باش هرگز نمیتونه به تو در زندگى ارامش بده،من زیاد دیدم اطرافم،و هیچ چیز بدتراز این نیست که تو زندگیت ارامش نداشته باشى،این دقیقا حرفیه که مادر و خواهر من به زن برادرم میگفتن،(( وقتى عصبى میشه تو اروم باش، صبور باش،هیچى نگو،خودش اروم میشه)) ... نه این اشتباه، هیچ وقت برادرم اروم نمیشد و بعد از ١٠ سال هدر عمر و جوونى از هم جدا شدن،مطمئن باش همچین مردى دست به زن هم داره،نمیگم جدا شو ولى عاقلانه تصمیم بگیر و از الان ٣/٤ سال دیگروببین،آدم عصبى هرگز صبور و منطقى نیست و جز خودش هیچى و نمیبینه،ایشالا موفق باشى