بستگان را داور قرار ندهید
پاسخ: 3 نکته: 1- سال اول ازدواج سال بحرانی ایه. لابد شنیدین که نیمی از طلاق ها در دو سال اول ازدواج اتفاق می افته. پس بخشی از اختلافاتی که ازش صحبت کردین طبیعیه و اغلب زوج ها مخصوصا اون ها که نزدیک خانواده هستن درگیر اون هستن که به مرور زمان کمرنگ تر میشه.
2- به عنوان یه اصل، شما هرگز نباید یکی از اعضای خانواده رو به عنوان داور اختلافات بین خودتون و همسرتون درنظر بگیرین. اینکه سعی کنین از مادر یا پدر همسرتون کمک بگیرین اشتباه بوده و حالا هم دارین نتیجه شو می بینین. داور مسائل زناشویی باید کسی باشه که هیچ نسبتی با دو طرف نداشته باشه یا دستکم نسبتش با دوطرف یکسان باشه که در خانواده ها چنین چیزی ممکن نیست؛ مگر اینکه یک دوست مشترک بتونه این نقشو ایفا کنه. این رو برای از این به بعد هم به خاطر داشته باشین.
3- تا وقتی همسرتون تصور کنه که چون چند تا کتاب خونده، خودش مشاور دیگرانه و می تونه مسائل خودش رو خودش حل کنه، به نظرم شما پیشرفت چندانی نخواهید داشت. قهر فقط برای اعلام نارضایتی رفتار پخته ای نیست. اما اگر کناره گیری هدف مشخصی داشته باشه، مثلا اینکه شرط بازگشتتون این باشه که با هم به مشاور مراجعه کنین (البته مشاوری که طرف مقابل هم قبولش داشته باشه) می تونه مفید باشه.
موفق باشین.
###