بهانههای مردانه برای سامان ندادن به یک رابطه
پاسخ: اگه اجازه بدین میخوام به پرسشتون پاسخ ندم. دلیلش هم اینه که اساسا رابطه شما رو رابطه درستی نمیدونم. شما در مورد اصل این رابطه نیاز به مشاوره دارین نه جزئیاتی مثل این که مورد سوالتون بود.
شما گفتین: «یک ساله با اون پسر رابطه دارم و قصدمون هم ازدواجه. خانواده من در جریان هستن ولی اون نمیتونه به خانوادش بگه چون میگه با دوستی مخالفن و چون الان کاری نداره نمیتونه بیاد خواستگاری. پسر خوبیه با غیرته دوسم داره اونجور هم که میگه قبل من با کسی رابطهای نداشته.» و من بخاطر تک تک این جمله هاتون براتون نگرانم...
یک ساله رابطه دارین در چه حد؟ آیا صرف اینکه بگین قصدتون ازدواجه کافیه؟ آیا مطمئنین فقط این قصد شما نیست؟ آیا اینکه طرف مقابلتون حتی شما رو به خانوادهاش معرفی نکرده منطقیه؟ مگه شما نمیگین قصدتون ازدواجه، پس چرا ایشون بهانهاش اینه که خانوادهاش با دوستی مخالفن؟ اگه این آقا یه سال دیگه بگه اصلا شما رو نمیخواد شما چه میکنین؟ اگه رابطه تون ادامه پیدا کرد و پنج سال دیگه هم ایشون شغل نداشت و شرایطش برای ازدواج مناسب نبود چی؟ اینکه گفتین پسر خوبیه و با غیرته، یعنی اولین ویژگی خوبش اینه که روی شما غیرت داره؟ همین؟ لابد دومیش هم اینه که دوستتون داره. و آیا این جزو خوبیهای ایشون محسوب میشه؟ شما تو این مدت به بقیه ویژگیهای شخصیتی ایشون هم فکر کردین؟
البته همه اینها رو می پرسم چون شما تاکید دارین که قصدتون ازدواجه. وگرنه اگه فقط به یه رابطه گذرا راضی هستین، که دیگه اصلا این حساسیتها معنا نداره.
نکته من اینه: وقتی افق یک رابطه برای دو نفر یکی نیست، من ادامه این رابطه رو به صلاح نمی بینم.
###