اولین تجربه عشقی تان را می گذرانید؟

وقتی برای اولین بار عاشق می شوید و تصمیم به ازدواج می گیرید شاید احساسات شما زندگی تان را تحت تاثیر قرار دهد. اما در این جور مواقع لازم است که احساس تان را به خوبی بشناسید، با خودتان صادق باشید و بعد تصمیم به ازدواج بگیرید. هرایر دانلیان، روانشناس است که در این باره شما را راهنمایی می کند.

عاشق خودش هستید یا تصورتان از او؟

یک عشق‌اولی، با چشم بسته عاشق می‌شود. او از یک صفت یا نکته‌ای که گمان می‌کند در فرد مقابل وجود دارد خوشش می‌آید اما واقعیت چیز دیگری است. عشق‌اولی فرد مقابلش را آنقدر نمی‌شناسد که دلبسته یکی از توانایی‌های او شود، بلکه درواقع، به چیزی دل می‌بندد که خود به او نسبت می‌دهد. او فرد مقابلش را فهمیده، مهربان، قوی و... توصیف می‌کند اما این صفت‌‌ها بیشتر از آنکه به خود فرد متعلق باشند، توسط این عاشق هیجان زده به او نسبت داده می‌شوند.

خودتان را بشناسید

ما برای عاشق شدن به بهانه‌هایی نیاز داریم. گاهی شباهت فرد مقابل به خودمان دلیل هجوم آوردن این احساس می‌شود و گاهی به‌خاطر تفاوتش عاشق او می‌شویم. گاهی او برایمان تداعی‌گر فرد دیگری است و گاهی همان فردی است که خودمان همیشه آرزو داشته‌ایم باشیم. اما همه اینها بهانه است. شاید بهترین راه برای درست انتخاب کردن و دور شدن از خطرات عشق اول، شناختن خود باشد. می‌توانید با شرکت در دوره‌های آموزش پیش از ازدواج و یا کمک گرفتن از یک روان‌شناس، خودشناسی‌تان را بیشتر کنید تا به‌خاطر این دلایل، توهم عشق را با عاشق شدن اشتباه نگیرید. باور کنید دیگر زمان چشم بسته عاشق شدن نیست.

تصمیمهای هیجانی نگیرید

عشق اول انرژی زیادی دارد و می‌تواند شما را در خود غرق کند. گاهی با بی‌پروایی زیادی که به شما می‌دهد، چشم‌تان را روی خطرهای واقعی می‌بندد و شما را به فردی بی‌باک و نترس که از واقعیت فاصله گرفته تبدیل می‌کند. اگر این انرژی را در خود احساس می‌کنید مراقب باشید! به خودتان فرصت دهید تا آرام شوید و بعد تصمیم بگیرید. در این دوران قول و قراری با هم نگذارید و همه وعده‌ها و تصمیم‌های جدی را به زمانی که شناخت بیشتر و حقیقی‌تری از هم پیدا کردید موکول کنید. تا زمانی که هیجان شما کم نشده، وعده‌ای ندهید که بعدا از عهده انجام دادنش بر نیایید.

اول شناخت، بعد عاشقی

اولین تجربه عاشق شدن، بیشتر از آنکه به یک احساس پخته و آزموده شدن شبهات داشته باشد، نوعی خوش‌آمدن است. یک خوش‌آمدن بسیار قوی که هورمون‌های بدن ما هم با آن همراهی می‌کنند و از آن احساسی مهارناپذیر و خاص می‌سازند.اما احساس خوش‌آمدن ملاک درستی برای انتخاب نیست. چنین احساسی با یک یا دو دلیل ایجاد می‌شود، اما عاشق شدن یک شبه ایجاد نمی‌شود و بعد از شناخت فرد مقابل اتفاق می‌افتد. ممکن است شما به‌خاطر ظاهر و یا موقعیت اجتماعی یک نفر از او خوشتان بیاید و یا به‌خاطر اینکه آداب معاشرت را خوب به جا می‌آورد دلباخته‌اش شوید، اما تا زمانی که وارد یک رابطه حقیقی نشوید و ریز و درشت شخصیتش را نشناسید، چیزی به نام عشق در رابطه‌تان پیدا نمی‌شود. پس به خودتان فرصت بررسی دوباره و شناخت او را بدهید تا از دوره پرخطر و هیجان‌زده خوش‌آمدن، به مرحله ماندگارتر عشق برسید.

به این دو سوال پاسخ دهید

قبل از آنکه در مورد آینده تصمیم بگیرید، باید به این دو سوال پاسخ دهید: "چرا می‌خواهید ازدواج کنید؟ اگر چه اتفاقی بیفتد از رابطه بیرون می‌آیید؟"

###شما باید پاسخ این سوال‌ها را بدانید و با آگاهی از این اصول وارد رابطه شوید. در جریان یک رابطه حقیقی ممکن است پاسخ‌های شما دستخوش تغییرات کوچکی شود، اما قرار نیست به‌خاطر مطلق نبودن این جواب‌ها، از دانستن‌شان صرف‌نظر کنید. به مرور و در جریان رابطه، می‌توانید پاسخی که به این سوالات داده‌اید را تصحیح و تکمیل کنید و آرام‌آرام بفهمید که دنبال چه رابطه و چه همسری می‌گردید.

خودتان باشید

از زمانی که احساس می‌کنید با کسی وارد رابطه جدی شده‌اید، باید خودتان باشید. یعنی به همان شکلی رفتار کنید که قرار است بعد از ازدواج باشید. خودخواهی‌ها، نیازها و انتظاراتتان را همانطور که قرار است بعد از ازدواج نشان دهید بروز دهید و هرگز برای جلب محبت فرد مقابل‌تان، از خودتان چهره بهتری نسازید. شاید بتوانید در محیط کار همیشه آراسته ظاهر شوید و هیچ وقت عصبانیت‌تان را بروز ندهید. اما در جریان زندگی مشترک، همیشه ظاهر آراسته ندارید، در همه موارد نمی‌توانید خشم‌تان را مدیریت کنید و هر روز نمی‌توانید لبخند به لب باشید. پس خودتان را سانسور نکنید.