فاصله بین عقد و عروسی چقدر باشد؟

قدیم رسم بود که عقد و عروسی باهم انجام می‌شد و زن و شوهر بلافاصله بعد از عقد سرخانه و زندگی‌شان می‌رفتند ولی از چندین سال پیش تا امروز، به تدریج فاصله بین عقد و عروسی زیاد شد و حالا ما شاهد طولانی‌شدن دوران عقد حتی تا سه سال هم هستیم. طولانی‌شدن این دوران بیش از یک حد می‌تواند بسیار مخرب و تهدیدکننده باشد و کوتاه‌بودنش هم فرصت شناخت کافی را از طرفین می‌گیرد. اما اینکه بهترین فاصله زمانی بین عقد و عروسی چقدر است، سوالی است که تندرستی از روان‌شناسان پرسیده است. پاسخ‌های این کارشناسان را بخوانید.

دکتر مرضیه مشتاقی، عضو انستیتو روانکاوی ایران

۶ تا ۱۲ ماه مناسب است

برای شکل‌گیری هر رابطه‌ای که قرار است منجر به ازدواج شود باید سه مرحله را طی کرد تا به تصمیم نهایی رسید. مرحله اول آشنایی، مرحله دوم شناخت و در نهایت تصمیم‌گیری.
آشنایی دو شخص در مهمانی‌های خانوادگی یا دانشگاه اتفاق می‌افتد و خیلی مسأله سختی نیست. تمام بحثی که ما در مقوله ازدواج داریم، بحث شناخت است یعنی همان دومین مرحله‌ای که فرد نیاز دارد تا به تصمیم‌گیری درباره ازدواج برسد.
در اغلب اوقات پیشنهاد من به خانواده‌ها این است که نیازی نیست قطعا فرد در زمان عقد به این شناخت برسد و می‌توان قسمتی از شناخت را قبل از عقد رسمی و قانونی به‌دست آورد. چرا که در آن زمان اگر مشکلی وجود داشته باشد نیازی به طلاق نیست.
 در بحث شناخت لازم است که ما انگیزه‌های خودمان را برای زندگی مشترک بشناسیم و بدانیم برای زندگی مشترک آماده هستیم یا نه. زمانی‌که من در مشاوره‌هایم برای اشخاص در نظر می‌گیرم و توصیه می‌کنم معمولا بین 6 تا 12 ماه است. البته این زمان از روز اول آشنایی شروع می‌شود نه صرفا بین عقد و عرسی. دلیل اینکه من روی زمان 6 تا 12 ماه تاکید می‌کنم این است که معمولا در روابط چند هفته اول به رودربایستی داشتن بین طرفین می‌گذرد و هر دو سعی می‌کنند خودشان را خوب و مثبت جلوه دهند.
اما تقریبا بعد از سه چهار ماه است که اشخاص در موقعیت‌های مختلف خود واقعی‌شان را نشان می‌دهند. در دوران بین عقد و عروسی بهتر است زوج با نظارت خانواده به سفر برود، آداب معاشرت شخص و نحوه برخوردهایش را محک بزند تا شخص در محیط واقعی رفتارهای واقعی‌اش را بروز دهد.

دکتر پرویز رزاقی- روانشناس

۹ تا ۱۲ ماه مناسب است

هیچ قانونی برای اینکه چه فاصله‌ای باید بین عقد و شروع زندگی مشترک باشد وجود ندارد و نمی‌توان گفت طبق این قانون یا این تحقیق این مقدار زمان لازم است تا دوران شناخت طی شود.
اما با توجه به تجربه‌های بالینی‌ای که من در این سال‌ها در اتاق مشاوره به‌دست آورده‌ام بهترین زمانی که می‌توان برای این دوران در نظر گرفت بین 9 ماه تا 12 ماه است. دلیل در نظر گرفتن این زمان این است که ثابت شده طی 9 ماه می‌توان به شناخت کاملی از شخص رسید و تمام حساسیت‌های او را به شکل نسبی شناخت. کسانی‌که به شکل سنتی تن به ازدواج می‌دهند طی این چند ماه به شناخت کافی می‌رسند، اما کسانی‌که قبل از ازدواج سابقه آشنایی با هم را دارند، در این مرحله می‌توانند به جزییات بیشتر توجه کنند و در آن ریز شوند.
من تاکید دارم زمانی که بین عقد و عروسی تعیین می‌شود، بیشتر از یک سال طول نکشد، چون ممکن است با طولانی‌شدن این رابطه میل افراد برای ازدواج‌کردن کم شود و هر دو طرف با فکر اینکه «همسرم را دارم و فعلا وقت هست» روزگارشان را بگذرانند.
باید در نظر داشت که طولانی‌شدن این دوره شوق روانی، انگیزه، هیجان و مسائلی از این دست را از بین می‌برد و گاهی افراد را به این فکر وا می‌دارد که بهتر است به زندگی‌شان نوع دیگری نگاه کنند و رابطه‌شان را به پایان برسانند.

اعظم‌السادات سیدصالح، کارشناس ‌ارشد روان‌شناسی

نهایتا ۶ ماه

چیزی که من به عنوان کارشناس روی آن تاکید دارم این است که فاصله بین عقد و عروسی نباید بیشتر از 6 ماه طول بکشد چون بلوغ جنسی که در افراد رخ می‌دهد قبل از ازدواج مشکلاتی را ایجاد می‌کند که تنها با زیر یک سقف رفتن قابل حل است. اگر این زمان زیادتر شود، افراد با هم به مشکلاتی برمی‌خورند که گاهی موجب دلسردی‌شان می‌شود.
طولانی‌شدن دوران عقد و ادامه پیدا‌کردن آن بعد از آنکه دختر و پسر از همدیگر مطمئن شدند آسیب‌زا است و ممکن است ایجاد مشکل کند. بخشی از شناخت را باید به زمان زیر یک سقف رفتن‌تان موکول کنید، در غیر این صورت نه‌تنها جذابیت طرفین برای ادامه زندگی کمتر می‌شود، بلکه حوصله خانواده‌ها از این رابطه و حاشیه‌هایی که در آن وجود دارد سر می‌رود و رفته‌رفته باعث ایجاد دلخوری می‌شود.