نمی توانم شوهرم را به اسم کوچک صدا کنم!

پرسش : 21 سالمه و با شوهرم 17 سال فاصله سنی داریم ومن 15 ساله بودم با عشق و همسرم 32ساله با عشق و منطقی که داشت با هم عقد کردیم. آدم کمرویی بودم که رفته رفته که با همسرم وارد اجتماع شدم این خجالت از مردم را کاملا رفع کردم. حالا از همسرم که قبلا باهاش صمیمی تر بودم و اونم همین طور دچار خجالت شدم با وجود6سالی که گذشته، همسرم هم باهام سردتر شده، برام عجیبه که شوهرم را در جمع نمیتونم با اسم کوچک صدا کنم و میدونم که اسم هر آدمی براش خیلی مهمه و وقتی با فامیلیش صداش کنم معنای غریبگی میده. البته این مشکل از قبل وجود داشت و اینکه بیشتر من سراغش میرم و باهاش شوخی دارم اما شوهرم کمتر. در 3سال نامزدی و 1 سال عروسی شوهرم شوخ بود. میخوام بیشتر با هم باشیم اما بیشتر اوقات با دوستاش برنامه تفریحی میذاره البته میگه که با من هم بهش خوش میگذره ولی این من رو اذیت میکنه. با تفریح کردنش مشکل ندارم اما دفعاتش زیاده و برای افراد متاهل معقول نیست و این رو هم بگم که در 3سال نامزدی رابطمون عالی بود منتها با بی تجربگی های من میانمون یه وقتهایی بهم میخورد اما اوایل بسیار شوخ و سرحال بود تا چند ماه بعد ازدواج که کارش رو عوض کرد و مربی آموزشگاه رانندگی شد با وجود خوشحالی که هر دو برای شغل جدیدش داشتیم کم کم رفتارش با من عوض شد حتی گاهی اوقات فکر میکردم که این رفتارهای زننده عصبانی رو انجام میده که ازش بیزار شم اما موندم و تحمل کردم و حالا باهام منطقی تر رفتار میکنه. البته ما با خانوادش هستیم واین خیلی باعث خشکی عاطفی زندگی ما شد که بعد از 3سال میخوام مستقل شیم. اون کلا مرد ایده آلی برای منه و دوست دارم که این چندتا مشکل کوچیک که هست هم برطرف بشه و مخصوصا این کمرویی از همسرم آزارم میده مثل بقیه میخوام همسرم رو به اسم کوچیک با صدای بلند صداش کنم که برای هر دومون آرزو شده وهمسرم هم ازین بابت ناراحته و بدون اطلاع خانواده دکتر روانشناس رفتم اما بهم داروهایی داد که خواب آور بود اما از استرسی که حین صدا کردنش داشتم ( که انگار جلوی دهنم رو یکی بگیره) راحتم می کرد. 1 یا2بار هم موفق شدم. مطمینم بدون دارو هم میشه لطفا راهنماییم کنید.
پاسخ

پاسخ: اگه بخوام خیلی ساده و صریح صحبت کنم، باید بگم تصور می کنم شما دو نفر رفته رفته از حالت زن و شوهر تبدیل شدین به پدر و دختر. تو این فضاست که شما درعین احساس احترام، اون قدر که لازمه با همسرتون صمیمی نیستین و در همین فضاست که همسرتون هم درعین اینکه دوستتون داره اما احساسات جنسی اش نسبت به شما کمتر شده و درعین حال بیشتر به خودش حق میده با دوستانش تفریح کنه. این نقش آفرینی اشتباه، ناشی از رفتارهای هردوی شماست. توصیه اکید می کنم که هرچه سریع تر همراه همسرتون به مشاور مراجعه کنین. هردوی شما باید تغییراتی تو رفتارتون نسبت به هم ایجاد کنین. هر چه زمان بیشتری بگذره، تصحیح این الگوی ذهنی برای شما دو نفر سخت تر میشه.

###

سالن عقد تهران

لطفا کمی صبر کنید...