پرسش: خانمی هستم 32 ساله. 4 سال پیش به دلایلی از همسرم جدا شدم. حدود 6 سال است که رابطه زناشویی نداشتم. الان احساس میکنم سیستم بدنم کلا خاموش شده! در این زمینه احساس نیاز به ازدواج نمی‌کنم! نمی‌دونم اگر ازدواج کنم این حسم خوب میشه یا نه؟!
پرسش: چند سال است که با همسرم در یکی از کشورهای اروپایی زندگی میکنیم. در این مدت تنها خانواده من از نظر مالی ما را تامین میکردند(به عنوان قرض به ما میدادند) و مبلغ مورد نیاز را به حساب بانکی من واریز مینمودند. اخیرا متوجه شدم که شوهرم دو سال قبل پیام های خارج از عرف ازدواج به تعدادی خانم که ساکن اروپا هستند میفرستاده و خواهان ایجاد رابطه با آنها بوده که این پیامها را به عنوان مدرک ثبت کردم. سوالم از شما این است که آیا میتوانم به استناد اینکه شوهرم توانایی تامین معاش خانواده را ندارد و هم به دلیل اینکه روابطی خارج از عرف داشته درخواست طلاق، قسمی از مهریه و بازپرداخت قرضی را که والدینم به عنوان قرض به شوهرم میدادند بدهم؟ آیا بهتر است که از ایران اقدام کنم یا از طریق سفارت درخواست بدهم؟
اگر از همسرتان جدا شده اید، باید بتوانید فراموشش کنید. شاید فراموش کردن همسر سابق ساده به نظر نیاید، اما راههای برای کنار آمدن با آن وجود دارد.
در دوران نامزدی و بعد از ازدواج ممکن است با لحن و زبان مادرشوهرتان به مشکل بخورید؛ می دانید با نیش زبان مادرشوهر چه باید کرد؟
این روزها به فاصله کمی از شنیدن خبر عقد دوست و آشناها، می شنویم که طلاق گرفته! به نظر شما چرا فاصله عقد و طلاق این قدر نزدیک شده و چرا طلاق در دوران عقد اینقدر زیاد شده است؟
پرسش: همسرم من رو باسختی به دست آورد. یعنی من مخالف بودم . امابا اصرار به اینکه خیلی دوسم داره من راضی شدم. الان حدود نه ماه است که عقد کردیم. او بیکاره و همش میخواد که جایی استخدام بشه و اصلا هم میل جنسی نداره و روابطش با خانواده من خیلی سرده. حتی این اواخرکه بینمون مشکل بوجود اومده راضی نیست حتی از پدرم برای اینکه به ماحدود دوماه گفته بود که میره سرکار و نرفته عذر خواهی کنه.من الان در شرف طلاق هستم. به نظرشما راه حل این مشکلات تنها طلاقه؟
من دختری 24 ساله هستم که چند ماه پیش به آقای 28 ساله ای معرفی شدم و خیلی سنتی بعد از 3 هفته نامزدی، عقد کردیم. من همون هفته اول بعد عقد متوجه شدم این آقا و خانواده اش اونی نبودند که من میخواستم. کم کم ناسازگاری های هردومون شروع شد و در عرض این 4 ماه عقد بیش از 4 دعوای بد داشتیم که بزرگترها وساطت کردند ایشون خیلی مغرورند و اصلا نمیخوان زن و عواطف زنونه رو درک کنند تنها چیزی که من فهمیدم و برای این آقا مهم بوده کار و پولش بوده گرچه هیچ خرجی هم در این مدت برای من نکردند و دائم گفتند دستم خالیه. مشکل دیگه اینکه این آقا در دوران نامزدی خوردند زمین و حس جنسیشون مشکل پیدا کرد که با دارو مشکلشون حل شد و نسبت به اوایل عقد سردیشون بهتر شده اما نه آنچنان که من از مردای تازه عقد کرده دیدم. این برای من جالبه که این آقا حتی برا نیاز جنسیشون هم حاضر نیست منو ببینه. من اگه بهشون بگم بیان منو ببینند یا ببرند خونشون میان اما اگه نگم نمیان. بحث و دعوا زیاد داریم. شبی نیست که به این فکر نکنم که چه انتخابهای بهتری میتونستم داشته باشم و انتخاب نکردم. هیچ وقت دوست نداشتم حسرت گذشته رو بخورم اما 4 ماهه کارم همینه بیش از اندازه لاغر و رنگ پریده شدم موهام در حال سفید شدنه. 1 ماه هم هست رفتم پیش متخصص اعصاب و قرص ضد افسردگی می خورم اما فرق خاصی نکردم. خانواده ام مخالف 100 درصد این هستند که من جدا بشم گرچه من همون هفته اول گفتم ما نمیسازیم باهم. الان ترسم اینه عروسی کنم و نتونم باهاش کنار بیام و اون موقعه جدایی خیلی بدتره. منکر اینم نمیشم که وقتی باهاشم کمتر غصه میخورم و یادم نمیاد که چقدر میتونستم بهتر انتخاب کنم اما موندم چیکار کنم کار هر شبم گریه است و با گریه خوابیدن. انتظارم از ازدواج چیز دیگه ای بود. شما راهنماییم کنید ادامه بدم یا نه؟
باغ تالار
آتلیه
آرایشگاه عروس
تالار عروسی تهران
تشریفات عروسی
سالن عقد تهران
